دعوت به بهشت بدون قرار قبلی / ساعتهایی که از زیارت سیر نشدند
خبرگزاری فارس مازندران ـ زهرا طاهری| بعد از سالها قرعه زیارت امام رضا به نامم افتاد آن هم در روز میلادش، نمیدانم چگونه وسایل سفر را جمع و جور کردم، فقط به این فکر بودم که چگونه بتوانم به دلتنگی چندین سالهام پایان دهم.
همیشه میگوییم باید طلبیده شویم ولی به این باور واقعا رسیدم؛ باوجود اینکه اصلا شرایطش را نداشتم اما اسباب سفر به گونهای مرتب شد که باورش هم برایم سخت بود، با شوقی وصفناپذیر راهی این سفر شدم.
در راه فکر و ذکرم گنبد طلایی و حال و هوای حرم در این روزهای جشن بود؛ چراکه تاکنون زیارت آقا آن هم در روز میلادش نصیبم نشده بود.
در سالهای گذشته وقتی تصاویر و حال و هوای حرم را در روز میلاد آقا تماشا میکردم فقط ورد زبانم میشد که ای کاش من هم در حرم بودم، ولی تنها غبطه نصیبم میشد.
مسیر راه طولانی نمیدانم چگونه سپری شد گویی راه چندین ساعته، قد روزها و روزها برایم تجربه شد ولی فقط به مقصد فکر میکردم، دلتنگی ۸سالهام را به جاده سپردم و به شوق دیدار امام مهربانیها راهی این مسیر شدم.
باوجود خستگی سفر فقط فکر و ذکرم زیارت بود و اینکه خودم را به حرم برسانم، وقتی وارد شهر مشهد شدم خیابانها شلوغ و پرترافیک بود، طبیعی است همه این روزها بیشتر دلتنگ دیدار آقا هستند.
به نزدیکیهای حرم که رسیدم، اشتیاقم بیشتر شد از خود بی خود شدم از ابتدای حرم قطرات اشک روی گونهام جاری شد، بیقرارتر شدم، باوجود اینکه جمعیت زیاد بود چیزی را حس نمیکردم.
قد چند سال حرف دارم ولی نمیدانم از کجا باید شروع کنم، حالم دست خودم نیست اما سکوت میکنم؛ چون میدانم که آقا از دلم خبر دارد.
با اینکه اشک امانم نمیدهد اما حال خوبی دارم از دلتنگیهایم میگویم و از اینکه دوست دارم زودتر دیدار بعدی نصیبم شود.
به نزدیکیهای حرم که میرسم دیگر پاهایم نای رفتن ندارد گوشهای مینشینم، ناگهان جملهای نظرم را به خود جلب میکند”در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم” بیشتر دلتنگ میشوم.
جلوی درب حرم مشتاقان صف کشیدند همه بیقرار هستند و اشتیاق و خوشحالی زائران وصفناشدنی است.
این روزها حرم نورانی امام رضا (ع) مأمن و پناهگاه عاشقانی است که پس از دو سال دلتنگی کرونایی با دلی شکسته و چشمانی پُر از اشک به درگاه امام مهربانیها پناه آمدهاند.
حرم امام رضا محل آرامش است حتی کبوترهای حرم آرامش وصفناشدنی دارند، با خودم میگویم کاش جای کبوترهای حرم بودم آن وقت دیگر دلتنگ نبودم.
دیدار پرآرامش من با دنیایی از ایکاشها سپری شد و سفر سه روزهام با وجود اینکه بیشتر ساعتها در حرم گذشت، اما سیر حرم نشدم، به پایان رسید و امیدوارم سفر بعدی زودتر طلبیده شوم…
/۸۶۰۳۴/ح