پایگاه خبری چهاردانگه نیوز:
به گزارش خبرگزاری فارس مازندران، سیدحسین حمیدی عضو کمیته تأیید مرگ مغزی دانشگاه علوم پزشکی بابل، طی گفت‌وگویی درباره تفاوت مرگ مغزی با کما اظهار کرد: این دو مسئله با هم متفاوت هستند و در حالت مرگ مغزی تمام قسمت‌های مغز از بین رفته و امکان تنفس بدون دستگاه تنفس مصنوعی وجود ندارد ولی در حالت کما، فرد بدون دستگاه می‌تواند نفس بکشد.
وی که فلوشیپ بیهوشی قلب دانشگاه علوم پزشکی بابل بوده، گفت: آسیب مغزی ناشی از حوادث تصادفات و اتفاقات، آسیب‌های عروقی مغز و عدم اکسیژن‌رسانی می‌تواند باعث تورم سلول‌های مغزی شود که این خود باعث عدم خون‌رسانی به مغز می‌شود.
وی عنوان کرد: مغز توسط جمجمه که یک محیط استخوانی است محصور شده و تورم مغز باعث ایجاد فشار روی عروق مغز و عدم خون رسانی به مغز می‌شود، که طی سه تا پنج روز مغز به صورت یک توده آبکی در می‌آید و در واقع فرد دچار مرگ مغزی شده است.
*در مرگ مغزی بیمار فاقد بیداری و آگاهی است
این عضو هیأت علمی افزود: در مرگ مغزی تورم مغزی باعث عدم خون‌رسانی و به طبع آن عدم اکسیژن رسانی به کل مغز یعنی نیم کره‌ها و ساقه مغز شده و بیمار فاقد بیداری و آگاهی می‌شود.
حمیدی با بیان اینکه در مرگ مغزی عملکرد کلی مغز به‌صورت غیرقابل برگشت است، تصریح کرد: مرگ مغزی همان مرگ است و هیچ فرقی با مرگ حتمی ندارد و زمانی که بیمار مرگ مغزی اعلام می‌شود دیگر امیدی به برگشت حیات در بیمار وجود ندارد.
وی خاطرنشان کرد: فردی که دچار مرگ مغزی شده با کمک دستگاه‌ها و فناوری پزشکی حیاتش برای مدت زمان محدودی حفظ می‌شود که این مدت بسیار محدود است و زمان طلایی حدود ۲۴ تا ۴۸ ساعت است که برای اهدای عضو مناسب است و هر لحظه ممکن است اعضای بدن وی دچار مشکل شود مثلا قلب او از تپش باز ایستد و یا دچار سکته شود.
* قلب بیماران مرگ مغزی تپش دارد ولی کنترل خیر!
حمیدی گفت: قلب بیمار چون به صورت ذاتی و خودکار تپش دارد در بیماران مرگ مغزی به کار خود ادامه می‌دهد ولی کنترل آن توسط سیستم عصبی از بین رفته است.
این متخصص بیهوشی دانشگاه علوم پزشکی بابل اذعان داشت: مرگ مغزی توسط چندین متخصص که شامل متخصصین مغز و اعصاب، جراحان مغز و اعصاب، متخصصین بیهوشی و داخلی با توجه به دستورالعمل‌ها مورد بررسی قرار گرفته و پس از تأیید، اگر منع خاصی جهت اهدا عضو نداشته باشد کاندید اهدا عضو می‌شود و می تواند جان چندین بیمار را نجات دهد.
وی با بیان اینکه بیمار فقط با حمایت کامل تنفسی به مدت کوتاهی قلبش خواهد زد و در این مدت کوتاه فرصت جهت اهدای عضو وجود دارد، گفت: هر مرگ مغزی می‌تواند تا ۸ نفر را از مرگ و ۵۰ نفر را از معلولیت نجات دهد.
*تفاوت‌های مرگ مغزی و کما
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل در ادامه به تفاوت‌های مرگ مغزی و کما اشاره و عنوان کرد: بیمارانی که دچار کما می شوند معمولا ساقه مغز آنها سالم یا آسیب جزیی دیده است و امید به بیداری این بیماران وجود دارد و تنفس آنها خود به خودی یا با کمک دستگاه تنفسی مصنوعی است و در کل تنفس قطع نمی‌شود.
حمیدی با اشاره به اینکه کما به دلیل آسیب دیدن مغز به وجود می‌آید، بیان کرد: آسیب مغز می‌تواند به علت فشار زیاد، خونریزی، کمبود اکسیژن یا سموم به وجود بیاید و این آسیب می‌تواند موقتی یا دایمی و یا برگشت پذیر باشد.
وی با اشاره به اینکه در کما فرد بیدار است و تنفس طبیعی دارد ولی آگاهی نسبت به خود و محیط اطراف ندارد، گفت: در یک فرد به کما رفته، کار‌هایی مانند تنفس و گردش خون، به طور معمول انجام می‌شود، اما توانایی تفکر فرد از بین رفته است.
*فردی که به کما رفته می‌تواند به زندگی عادی برگردد
عضو کمیته تایید مرگ مغزی دانشگاه علوم پزشکی بابل گفت: فردی که به کما رفته، می‌تواند دوباره به زندگی عادی خود بازگردد و احتمال برگشت آن حتی بعد از مدت طولانی هم وجود دارد زیرا بیمار خودش به صورت طبیعی نفس می‌کشد و فقط مغز برای مدتی هوشیاری ندارد، و شرایط برگشت بیمار وجود دارد.
حمیدی در پایان عنوان کرد: باید اشاره کرد که سالم بودن طناب نخاعی در بیماران مرگ مغزی ممکن است موجب حرکات رفلکسی در بیمار شود که نباید با حرکات ارادی اشتباه شود و به عنوان علامتی از حیات بیمار تلقی شود.
/۸۶۰۴۸/ج/و
