جانبازی تا دقایقِ آخر؛ حبیب‌الله دلش پیشِ مردم غزه و گوشش به فرمانِ امام بود
خبرگزاری فارس مازندران ـ زری طاهری پرکوهی| نامش حبیب‌الله بود اما یک حبیب واقعی، پیرو خط امام راحل و پس از آن عاشق و دلبسته مقام معظم رهبری، سهمش از حضور در جبهه‌های جنگ در دوران مقدس تیر ترکش‌هایی بود که ۵۰ درصد از سلامت جسمی او را ربود و یاد و خاطره شهدایی که در آغوشش جان دادند روحش را آزار می‌داد.
او متولد سال ۱۳۴۵ در روستای ورکلای شهرستان میاندورود مازندران بود و هم‌سنگرانی همچون سرداران شهید طوسی، شهید نوبخت، شهید بصیر و غیره داشت.
حضور در عملیات طریق‌القدس، فتح‌المبین، بیت‌المقدس، رمضان، محرم، والفجر مقدماتی، والفجر یک، والفجر چهار، والفجر ۶، عملیات بزرگ بدر و عملیات‌های قدس یک و دو، والفجر هشت، عملیات بیت‌المقدس هشت و چند عملیات در حدود بیش از ۸۵ ماه از او مردِ میدان ساخته بود.
سیدحبیب از اصحاب حسینیه شهدای ساری بود و هر ساله طی دو ماه محرم و صفر در حسینیه حضوری شبانه داشت.
به گفته حاج عباس رمدانی هم‌رزمش؛ سید باوجود گذشت اینهمه سال از دوران دفاع مقدس هنوز همان روحیات را داشت و خاطره‌بازی می‌کرد.
او باوجود تحمل جراحات ناشی از جنگ هیچگاه گلایه نمی‌کرد که نظام به او بدهکار است بلکه همیشه احساس تکلیف می‌کرد و تاکید داشت که ما به این نظام بدهکار هستیم.
حبیب این قصه ایمانی قوی داشت و حتی تا یک روز قبل از شهادت توفیق حضور در جمع یارانش را داشت و در کنارشان به مدیحه‌سرایی پرداخت.
او همچنین به سوگ شهادت مردم مظلوم غزه که این روزها هدف بمباران تمام نشدنی رژیم غاصب صهیونیستی قرار گرفتند نشسته بود و اعلام کرد که اگر مقام معظم رهبری دستور بدهد با همین بدن تکه پاره خودش آمادگی کمک به مردم غزه را خواهد داشت و همه می‌دانستند که این حرف شعار نه بلکه واقعی بود چرا که سید روحیات دوران دفاع مقدس را بهخوبی حفظ کرده بود.
حبیب و عباس از سال ۱۳۶۳ که همرزم شده بودند پیمان رفاقت بستند و هر دو از فرمانده شهید سردار طوسی تبعیت می‌کردند و لحظاتی را که کنار هم بودند خاطراتشان را ورق می‌زدند.
تصویر زمینه گوشی موبایل سید عکس شهید سردار طوسی بود و گاهی با محو شدن در چهره این شهید تصویرش را می‌بوسید تا جایی که قرار شد پس از شهادتش تصویرش در کنار عکس شهید طوسی به نمایش گذاشته شود.
حبیب، در واقع حبیب‌الله بود، نماز اول وقت را هیچگاه فراموش نمی‌کرد، کاملا مقید بودند و چنانچه گاهی نماز شبش را ادا نمی‌کرد قضای آن را می‌خواند.
عباس رمدانی خاطره‌ای با سید دارد که فراموش شدنی نیست، آن هم دیدار ویژه او و حبیب با مقام معظم رهبری در سال ۱۳۷۴ طی سفر به مازندران، دیداری که برای سید سراسر بغض و اشک بود و سرانجامش اینکه مورد تفقد حضرت آقا قرار گرفت.
سیدحبیب الله طبق اعتقادش عادت داشت با پای برهنه در مراسم تشییع جنازه‌ها شرکت کند، حتی اگر پایش آسیب می‌دید حاضر نبود کفش پایش کند.
گفتنی است: جانباز سرافراز اسلام سردار حاج سید حبیب‌الله حسینی از فرماندهان لشکر قهرمان و پیروز ویژه ۲۵ کربلا شامگاه دوازدهم آبان ماه در بیمارستان حضرت فاطمه الزهرا (س) ساری به یاران شهیدش پیوست و مراسم تشییع او چهاردهم آبان ماه در زادگاهش خاکسپاری خواهد شد.
پایان پیام/۸۶۰۴۸/م
