تنور همت این بانو داغ داغ است / شروع کار با عطر خوش برکت
خبرگزاری فارس مازندران ـ زهرا طاهری پرکوهی| حرف زدن از دنیای کارآفرینی و قدم گذاشتن در این مسیر باوجود سختی‌ها شیرینی خود را دارد و این مهم را کارآفرینان خیلی خوب درک کردند؛ طوری صحبت می‌کنند و از گذشته می‌گویند گویی رویا بوده ولی برای آنان صحبت از عمری است که گذشت ولی بیهوده سپری نشد.
اراده و همت والا آنان را وارد مسیری کرد که نه تنها توانستند کسب و کاری برای خود راه بیندازند بلکه زمینه اشتغال افراد دیگر جامعه را فراهم می‌کنند که از اهمیت بسزایی برخوردار است.
*بانویی که وقت سرخاراندن ندارد
نقطه پایان برایشان معنا ندارد؛ چرا که آنان خوب درک کردند کار نشدنی وجود ندارد در بین افراد موفق در این گزارش به سراغ بانوی همه فن حریف مازندرانی رفتیم که با وجود اینکه وقت سرخاراندن ندارد از کار و تولید نه تنها خسته نشده بلکه به دنبال رونق کسب و کارش و حتی راه‌اندازی کسب و کار جدید است.
*کسب و کار پربرکت
این بانو با راه‌اندازی نانوایی وارد دنیای تولید شد و برکت نان کسب و کارش را گرفت و پس از گذشت سال‌ها به‌واسطه این کسب و کار پربرکت دو شغل مردانه دیگر را هم راه‌اندازی کرد و اکنون با وجود اینکه وقتش در شبانه‌روز پُر است باز هم به دنبال راه‌اندازی کسب و کار دیگری بوده که نشان‌دهنده ثابت قدم بودن این بانو در دنیای تولید است.
خانم ابراهیمی در کنار راه‌اندازی مجتمع تولیدی نان، مزرعه ۳۵ تنی ماهی قزل‌آلا هم دارد و در کنارش در بازار بزرگ ماهی‌‌فروشان هم فروشگاه دارد.
وی فرزند کشاورز است و از کودکی همیشه عاشق انجام دادن کارهای مردانه بوده و با ازدواجش یک جرقه وی را وارد دنیای کار و تولید کرد.
*صبح‌هایش بوی عطر نان می‌دهد
صغری ابراهیمی بانوی کارآفرین مازندرانی در گفت‌وگو با فارس می‌گوید: صبح‌هایم بوی عطر نان می‌دهد و با کار در نانوایی شروع می‌شود، کار در نانوایی را از سال ۸۴ با یک واحد کوچک شروع کردم و اکنون تبدیل یک مجتمع تولیدی نان شده که چند نوع نان را به مردم عرضه می‌کند.
اطراف منزل‌مان نانوایی داشت که دو ساعت شب و دو ساعت عصر نان پخت می‌کرد با خودم فکر کردم کاش یک نانوایی شبانه‌روزی بود برای همین به دنبال مجوزها رفتم در حین دریافت مجوز حتی برخی به من می‌خندیدند ولی باوجود اینکه کارم را با آرد قنادی شروع کردم و از ساعت ۶ تا ۲۲ نان پخت می‌کردم آنقدر خوب جواب داد که تصمیم به راه‌اندازی مجتمع تولیدی نان گرفتم.
این بانوی کارآفرین بیان می‌کند: در حال حاضر با ۱۸ اداره و ۵ بیمارستان قرارداد بستم و در کنارش هم نان به مردم عرضه می‌شود.
پس از راه‌اندازی مجتمع تولیدی نان بیکار ننشستم و برای ساعت‌های استراحتم در داخل استخر کوچک شروع به کار پرورش ماهی کردم سال ۹۰ بود و وقتی دیدم خوب جواب داد به فکر گسترش این مزرعه افتادم و به استخر مدرن بتنی مزرعه ۳۵ تنی تبدیل شده است.
*کار و تولید به من حس خوبی می‌دهد
خانم ابراهیمی یادآور می‌شود: به دنبال حس خوب هستم، چرا که کار و تولید به من حس خوبی می‌دهد، کسب و کار من چنان پربرکت شد که اکنون نان ۲۲ نفر را روی سفره می‌آورد در کنار اینکه دیگر نگرانی برای کسب و کار آینده فرزندانم ندارم.
همیشه نیتم این بود اگر کسب و کاری راه انداختم افراد معلول و سرپرست خانواری که با سیلی صورت خود را سرخ می‌کنند، را در کارم شاغل کنم و اکنون هم افرادی هستند که در کنارم کار می‌کنند و در بسته‌بندی فروش ماهی فعال هستند.
وی تصریح می‌کند: اکنون هیچ آرزویی ندارم جز راه‌اندازی مزرعه ماهی خاویار که به من قول تسهیلات دادند ولی وقتی مراجعه می‌کنم می‌گویند بودجه نیست.
طرح مزرعه خاویار ۱۱۰ نفر اشتغال‌زدایی به همراه دارد ولی در مرحله اختصاص وام به در بسته خورده است و منتظر هستم. در این زمینه هر روز پیگیری می‌کنم ولی پاسخ فقط یک کلام است، بودجه نیست.
*بانوان خودشان را دست کم نگیرند
این بانوی کارآفرین خاطرنشان می‌کند: واقعا از اینکه خیلی خانم‌ها ناله می‌کنند و دوست دارند همه چیز آماده باشد و جاخالی می‌کنند تعجب می‌کنم و ناراحت می‌شوم. باید بدانیم شرایط زندگی می‌طلبد زنان در کنار مردان کار کنند و لازم است خودشان را دست کم نگیرند یک بانو خیلی قدرت دارد.
در تمام این سال‌ها تمام کارهایم قدم به قدم با راهنمایی استادم است که همیشه به من گوشزد می‌کرد یک خانم می‌تواند دست به هر کاری بزند حتی مار کبری را به بندگی درآورد؛ این حرفش همیشه در ذهنم بوده و هست و به دخترم همیشه یادآور می‌شوم.
خانم ابراهیمی اضافه می‌کند: برای راه‌اندازی مزرعه پرورش ۳۵ تنی ماهی ۴۰۰ میلیون وام گرفتم ولی به سختی وام را پرداخت کردم، وام بدی بود بر عکس دام بود و توصیه می‌کنم کارآفرینان تا آنجا که امکانش هست وارد بحث وام و بازی بانک‌ها نشوند.
اراده بالایش موجب شد همسر و فرزندانش نیز پای ثابت تولید شدند و پابه پایش کار و تلاش می‌کنند.
هرچه در چهره‌اش نگاه می‌کنم تا بتوانم ردی از خستگی را بیابم؛ خبری از خستگی نیست برعکس با پشتکار و تلاش نشان داده در مسیر تولید ثابت‌قدم است و در پایان حرف‌هایش می‌گوید: اهداف زیادی دارم و هیچ‌وقت دوست ندارم بازنشسته شوم. دلم می‌خواهد تا وقتی زنده‌ام برای خانواده و جامعه‌ام تلاش کنم؛ این روزها تمام فکر و ذکرم راه‌اندازی مزرعه خاویار است که درواقع به‌عنوان شغل چهارم است و تمام تلاشم را در این مسیر به کار می‌گیرم و به این مهم اعتقاد دارم که خواستن، توانستن است.
/۸۶۰۳۴/ح
