به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان ساری، در این روزها که قیمت اجارهبها درحال سبقت گرفتن از یکدیگر است مهربانانی هستند بدون توجه به افزایش اجارهبها مراعات حال مستاجران را میکنند.
درست است قیمت اجارهخانه سر به فلک کشیده اما مستاجرها نیز واقعا در شرایط بدی هستند بهویژه شرایط برای افرادی که عیالوار هستند، سختتر است؛ حتی اگر منزلی با قیمت مناسب پیدا کنند، به این دلیل که اکثر صاحبخانهها دوست دارند منزلشان را به عروس و داماد اجاره دهند نتوانند خانه را اجاره کنند.
در این شرایط هستند صاحب خانههایی که تمام تلاششان اجاره دادن منزلشان به خانوادههای عیالوار است و حتی در مواردی از خودشان میگذرند اما پشت مستاجر را خالی نکرده و به عبارتی آنان را تا خانهدار شدن همراهی میکنند.
به سراغ سکینه مولایی خانم ۵۲ ساله ساروی رفتیم که اعتقاد دارد هر مستاجری باید خانهدار شود و در این زمینه صاحبخانه باید هوای مستاجرش را داشته باشد.
خانم مولایی، این صاحبخانه که در این روزها تجلی مهربانی است در گفتوگو با فارس میگوید: ۳۰ سال است که منزلم را اجاره میدهم، طی این سالها ۵ مستاجر داشتم و نکته مهم اینکه همه مستاجران وقتی خانهدار شدند از منزلم رفتند.
سر سال که میشد دنبال این نبودم بازار پول پیش و اجاره چگونه است قیمت اجاره براساس وسع مستاجرم بود حتی گاهی شرایط مستاجران را میدیدم که خانهسازی دارد اصلا مبلغ را تغییر نمیدادم.
*عقب انداختن عروسی پسر بخاطر مستاجر
خانم مولایی با بیان اینکه هر مستاجری باید صاحبخانه شود، اضافه میکند: مستاجرهای من همه عیالوار بودند حتی مستاجر آخرم منزلش را گچ و خاک بود و چون پسرم قرار بود عروسی کند و به منزلم بیاید گفت من منزل را تخلیه میکنم، گفتم من عروسی را عقب میاندازم شما منزل را آماده کنید.
بیشتر از یک سال عروسی پسرم بخاطر مستاجرم عقب افتاد اما خوشحالم آخرین مستاجرم هم که صاحب چند فرزند بود خانهدار شد.
این صاحبخانه مهربان تصریح میکند: به برکت مال اعتقاد دارم و اینکه از هر دستی دهی از همان دست هم میگیری و نتیجه تمام این سالها را در زندگیم بهخوبی درک کردم، اینکه دو دخترم ازدواج کردند و طعم مستاجری نچشیدند و صاحب خانه شدند و همه در سلامت کامل هستند نتیجه همین برکت است.
*برکت مهربانی روی سفره صاحبخانه
اینکه در چنین شرایط اقتصادی که همه مردم در تلاش و زحمت هستند برخی صاحبخانهها بهواسطه اجاره منزل روزی میخورند ولی در همین شرایط سخت و دشوار اگر مهربانی فراموش نشود و بتوانیم باملاحظه حال مستأجران را درک کنیم مایه برکت خواهد بود.
خودم هم مستاجر نبودم و طعم مستاجری را نچشیدم ولی هر کمکی از دستم برآید دریغ نمیکنم؛ چراکه الان وضعیت خوبی نیست.
وی خاطرنشان میکند: چند روز پیش با یکی از اقوام صحبت میکردم و میگفت یکی از آشناهایش دو بچه دوقلو دارد و به دنبال اجاره است ولی به هر دری میزند همه باتوجه به تعداد فرزندانش که زیاد است جواب رد به او میدهند این موضوع را که شنیدم خیلی ناراحت شدم؛ با خودم گفتم کاش من منزلی داشتم و در اختیارش قرار میدادم.
حرف آخرم اینکه باید دست مستاجر را گرفت، اگر نگیریم واقعا نمیشود؛ ولی گاهی آنقدر در دو دو تا چهار تا غرق میشویم که فراموش میکنیم شاید امتحان و آزمایشی برای ما باشد.
/۸۶۰۳۴/ح/ی