در گذشته حلاجی یا همان تشک دوزی ، جدا کردن الیاف به‌هم‌فشردۀ پنبه یا پشم از یکدیگر با وسیله‌ای به نام کمان حلاجی بود که از مشاغل سنتی ایران محسوب میشود و به شخصی که کار پاک کردن، زدن و رشته کردن پنبه و پشم را بر عهده دارد، حلاج گفته میشود. امروزه حلاجی هم دستخوش تغییراتی شده است و به جای استفاده از کمان حلاجی از دستگاه های برقی استفاده میشود.این شغل به علت ایجاد خطراتی که برای فرد شاغل در آن دارد و همچنین تغییر سبک زندگی مردم و روی کار آمدن تشکهای خواب صنعتی رو به فراموشی است. بیماری های ریوی و کبدی به علت سر کار داشتن حلاج با گرد و غبار و پشم از بیمار های شایع این شغل است که جان افراد زیادی را گرفته است.
احمد علی محمدی بیش از پنجاه سال است که مشغول به شغل حلاجی و تشک دوزی است.او سال ها این شغل را بصورت دوره گردی در شهر ساری و روستاهای اطرافش انجام میداد و در حال حاضر در یک غرفه کوچک از کاروانسرای متروکه حاجی گل آقا در محله بهرام اتر ساری مشغول به کار است.
