به گزارش پایگاه خبری چهاردانگه، به نقل از مازندشورا، ولی نصیری در نشست هم‌اندیشی عوارض انتقال زباله، نبود درآمد کافی و آلودگی محیطی ناشی از دپوی زباله را از مهمترین عوامل مهاجرت مردم بخش دانست و گفت: مهاجرت معکوس (از شهرها به روستاها) از سیاست‌های کلی نظام است و انتقال روزانه ۵۰۰ تن زباله و آلوده کردن آب‌و هوای سالم این منطقه که موجب افزایش مهاجرت مردم شده است مغایر با این سیاست نظام است.
وی، با بیان اینکه همراهی با مردم مدال افتخار مسئولان است، افزود: مسئولان بدانند که حمایت از منافع روستاها، حمایت از منافع نظام است و نیاز است از منافع ایجاد شده نهایت استفاده را ببرند.
دهیار روستای بَرد، زباله، بحران آب و نامناسب بودن راه‌های ارتباطی را از مهمترین معضلات منطقه عنوان کرد و گفت: از آقای بخشداربه دلیل پیگیری و برگزاری جلسات متعدد با مسئولان مربوطه، امام جمعه کیاسر به دلیل مشروعیت بخشیدن به کمپین نه به انتقال زباله به چهاردانگه و حمایت از مردم، دکتر یوسف‌نژاد به دلیل نطق چند باره در مجلس شورای اسلامی و امضای طومار رهبری، سپاسگزاریم و انتظار داریم سایر مسئولان نیز با مردم همراه شوند.
نصیری، با انتقاد مجوز برداشت بی‌رویه‌ی برداشت شن و ماسه اطراف تلمادره، بیان کرد: مجتمع شن و ماسه شهرستان ساری قرارداد برداشت از منابع طبیعی و خدادادی منطقه یعنی شن و ماسه را به مدت ۵۰ سال و البته بدون کسب رضایت مردم منطقه منعقد کرده است که موجب نارضایتی مردم است.
وی، با بیان اینکه این مجتمع مزایا و مضراتی دارد، که ایجاد اشتغال مستقیم ۱۰۰ تا ۱۵۰ نفر و اشتغال غیرمستقیم کامیون‌داران، اشتغال ده‌ها نفر برای خدمات‌دهی به مسئولین در مجتمع از جمله آن‌هاست اما نباید از معایب و مضرات آن غافل شد.
دهیار روستای برد، برداشت بی‌رویه‌ی برداشت شن و ماسه، ترافیک ناشی از تردد صدها کامیون مشغول در مجتمع را با توجه به وضعیت نامناسب راه‌ها، افزایش خطرات عبور و مرور وسایل نقلیه شخصی به علت لغزندگی جاده، تاثیرات منفی روی زندگی جانوری منطقه، تغییر شکل طبیعی منطقه، از بین رفتن آسایش روستاها که نماد آرامش هستند و تاثیرات گرد و غبار به گیاهان و کشاورزی منطقه را از معایب این مجتمع دانست و گفت: بسیاری از مردم معتقدند مضرات آن بسیار بیشتر از معایب آن است.
نصیری، در پایان، اظهار کرد: خیلی تلاش کردم که مثبت صحبت کنم و از لفظ محروم برای منطقه چهاردانگه صحبت نکنم اما نتوانستم. البته تا به حال هر وقت در باره این بخش صحبت کردم همراه با بغض بوده است چرا که امروز از شدت معضلات، کار به جایی رسیده که مردم ما در یک دست خود مال خود را و در دست دیگر جان خود را برداشته‌اند و در حال فرار هستند.
