پایگاه خبری چهاردانگه نیوز:
خبرگزاری فارس؛ سرویس اجتماعی ـ بهزاد پورمحمد| خانواده مهم‌ترین، قویترین، اساسی‌ترین و با نفوذ‌ترین نهاد مدنی جامعه است که اگر به طور ویژه مورد توجه قرار گیرد، باعث تحویلی عظیم در کل جامعه خواهد شد.
تأثیر این نهاد به ظاهر کوچک به حدی است که وقتی درست و مناسب شکوفا شود، می‌تواند جامعه‌ای که به ظاهر ناتوان و بیمار است را درمان کرده و توانمند سازد و یا بلعکس.
خانواده ایرانی نشأت گرفته از دین مبین اسلام و فرهنگ اصیل ایرانی با ریشه ای عمیق است، امروزه زندگی ماشینی، مشغله‌ها و دغدغه‌های روزمره برخی از اعضای خانواده باعث شده تا یک دورهمی خانوادگی عموماً به یک آرزو تبدیل شود.
به گونه‌ای که حتی در بسیاری زمان،ها همین مشغله‌ها و عدم هم‌خوانی وقت اعضای خانواده، امکان یک صبحانه، نهار، شام و یا گفتمان دست جمعی را کمتر فراهم می‌کند، حال آنکه در دین مبین اسلام و فرهنگ اصیل ایرانی به خانواده بسیار توجه و تأکید شده است.
خانواده بهترین و مقدس‌ترین نهادی است که آرامش، مهر و محبت در آن نهفته است، حال آنکه برخی نیازهای عاطفی خود را در بیرون خانه دنبالش هستند.
کسی ارزش این نهاد مؤثر جامعه را می‌داند که پدر، مادر، شوهر، همسر و یا فرزندی را از دست داده باشد و همین جای خالی هر یک از اعضای خانواده به عنوان یک خلأ عاطفی بزرگ تا پایان عمر همراه دیگر ارکان خانواده باقی مانده و دنیا برای وی کم ارزش می‌شود.
طی دو ماه گذشته ورود ویروس کرونا به کشور و ضرورت توجه به سلامت و حفظ جان شهروندان باعث شد تا جامعه بهترین مسیر پیشگیرانه از شیوع بیماری یعنی همان “پویش در خانه ماندن” همه اعضای خانواده را اجرایی کند.
خواسته‌ای که سال‌ها هیچ مسئله‌ای قادر به آن و جمع کردن تمامی اعضای خانواده دور هم در یک مدت طولانی و در یک زمان در اکثر منازل ما نبوده است.
هر چند که این “پویش در خانه بمانیم” همه اعضای خانواده اثرات مادی و یا حتی بخاطر عدم اشتغال فیزیکی در بیرون از منزل درآمدی مادی به همراه نداشته است، ولی اثرات معنوی آن چنان می‌تواند عمیق باشد که به راحتی در آینده کمبودهای مادی را به تدریج جبران خواهد کرد و یا برعکس.
عدم حضور اعضای خانواده در مدت طولانی دور هم به بهانه اشتغال یا مشغله روزمره گاهی اثرات مادی و معنوی جبران‌ناپذیری را خواهد داشت که حتی کل جامعه هم نمی‌تواند آن را جبران و یا اصلاح کند.
وقتی تمامی اعضای خانواده در یک زمان و در یک مکان دور هم جمع می‌شوند، بهتر و مناسب‌تر می‌توانند نیازهای عاطفی و یا مشورتی که در خارج از منزل به دنبال آن بودند، در داخل منزل به عنوان امن‌ترین و آرامش بخش‌ترین مکان بدست آورند، پس این دورهمی اجباری یا خواسته قلبی ناشی از ترس از کرونا و اقدامات پیشگیرانه، یک فرصت است نه تهدید برای اعضای خانواده.
دورهمی‌های خانوادگی چه به بهانه شیوع کرونا و یا به واسطه سایر مسائل، فرصتی طلائی است برای همدلی، هم‌سوئی، مشورت، بررسی نقاط ضعف و عیوب و بررسی نقاط قوت و توانمندی‌ها (بجای تعارض و دامن زدن به اختلافات در بین اعضای خانه و خانواده)، آموزش و تربیت فرزندان، تقویت فرهنگ رعایت بهداشت، تقویت مشارکت و کار گروهی در امور خانه، نزدیک شدن اعضای خانواده به هم و افزایش تعامل و صمیمیت، بهره‌مندی جمعی از اوقات فراغت و موارد سودمند دیگر.
شاید این جملات برای برخی از ما ملموس باشد، بیرون خوب می‌خندیم ولی داخل منزل یا وقت نداریم یا حوصله، برای استفاده از فضای مجازی خیلی وقت داریم ولی برای چند دقیقه حرف زدن و مشورت اعضای خانواده با هم حوصله و وقت نداریم، بیرون هر چیزی که جلوی ما بگذارند با دیگران خوب می‌خوریم ولی سر سفره‌ای که حاصل زحمات مادر و تلاش پدر است اشتها نداریم، فیلم‌ها و عکس‌های قشنگ را برای اینکه دیگران لذت ببرند برای همه می‌فرستیم بجز برای اعضای خانواده خودمان (در حالیکه بهتر است اول آنها بهره ببرند).
وقتی قصد مهمونی یا دیدار با دیگران را داریم شیک می‌پوشیم ولی در داخل منزل بقول امروزی‌ها خاکی هستیم، در حالیکه شیک‌پوشی و تمیزی حتی در داخل منزل سفارش مؤکد اسلام است و مواردی از این قبیل که نیاز است کمی تأمل و اندیشه به آن کنیم و در جهت بهبود و اصلاح آن در زمان حال و آینده تلاش کنیم.
وقتی محیط خانه امن، آرام، شاد، با نشاط، سرشار از مهربانی و امید به آینده باشد، جامعه نیز شاد و توانمند خواهد شد. در ایجاد تک تک موارد ذکر شده همه اعضای خانواده نقش داشته و مسؤولند، پس باید همه ما از فرصت‌های در اختیار برای دستیابی به آنها در محیط ارزشمند خانه و خانواده تلاش کنیم.
عزیزان، کرونا بهانه‌ای بود، تا همه ما در یک دورهمی خانوادگی در کنار اعضای خانواده خود بمانیم، نیازهای واقعی ما را برطرف کنیم، استراحت کنیم، شاد و صمیمی باشیم، به هم اطمینان کنیم و از هم مشورت بگیریم و لذت ببریم از آنچه که خدا به ما داده است و داریم و دیگران شاید آن را نداشته باشند.
بزرگواران، کرونا به زودی خواهد رفت و چه خوب است این ویروس بسیار کوچک باعث تحولی بزرگ در خانواده همه ما برای نشاط، صمیمیت، عزت و آبرومندی بیشتر در جامعه شود.
جهان امروز به دنبال آرمش است، مبدأ آرمش کل دنیا همین خانواده و تأمین کننده و مسؤول ایجاد آن نیز تک تک اعضای خانواده هستند، به امید آینده‌ای درخشان برای همه شما عزیزان و بزرگواران و خانواده‌های محترمتان.
در ایام پر برکت اعیاد شعبانیه و میلاد منجی عالم بشریت حضرت مهدی موعود (عج) شادی، سربلندی و سلامتی همه شما را آرزومندیم.
/۸۶۰۴۸/ج
پایگاه خبری چهاردانگه نیوز:
خبرگزاری فارس؛ سرویس اجتماعی ـ بهزاد پورمحمد| خانواده مهم‌ترین، قویترین، اساسی‌ترین و با نفوذ‌ترین نهاد مدنی جامعه است که اگر به طور ویژه مورد توجه قرار گیرد، باعث تحویلی عظیم در کل جامعه خواهد شد.
تأثیر این نهاد به ظاهر کوچک به حدی است که وقتی درست و مناسب شکوفا شود، می‌تواند جامعه‌ای که به ظاهر ناتوان و بیمار است را درمان کرده و توانمند سازد و یا بلعکس.
خانواده ایرانی نشأت گرفته از دین مبین اسلام و فرهنگ اصیل ایرانی با ریشه ای عمیق است، امروزه زندگی ماشینی، مشغله‌ها و دغدغه‌های روزمره برخی از اعضای خانواده باعث شده تا یک دورهمی خانوادگی عموماً به یک آرزو تبدیل شود.
به گونه‌ای که حتی در بسیاری زمان،ها همین مشغله‌ها و عدم هم‌خوانی وقت اعضای خانواده، امکان یک صبحانه، نهار، شام و یا گفتمان دست جمعی را کمتر فراهم می‌کند، حال آنکه در دین مبین اسلام و فرهنگ اصیل ایرانی به خانواده بسیار توجه و تأکید شده است.
خانواده بهترین و مقدس‌ترین نهادی است که آرامش، مهر و محبت در آن نهفته است، حال آنکه برخی نیازهای عاطفی خود را در بیرون خانه دنبالش هستند.
کسی ارزش این نهاد مؤثر جامعه را می‌داند که پدر، مادر، شوهر، همسر و یا فرزندی را از دست داده باشد و همین جای خالی هر یک از اعضای خانواده به عنوان یک خلأ عاطفی بزرگ تا پایان عمر همراه دیگر ارکان خانواده باقی مانده و دنیا برای وی کم ارزش می‌شود.
طی دو ماه گذشته ورود ویروس کرونا به کشور و ضرورت توجه به سلامت و حفظ جان شهروندان باعث شد تا جامعه بهترین مسیر پیشگیرانه از شیوع بیماری یعنی همان “پویش در خانه ماندن” همه اعضای خانواده را اجرایی کند.
خواسته‌ای که سال‌ها هیچ مسئله‌ای قادر به آن و جمع کردن تمامی اعضای خانواده دور هم در یک مدت طولانی و در یک زمان در اکثر منازل ما نبوده است.
هر چند که این “پویش در خانه بمانیم” همه اعضای خانواده اثرات مادی و یا حتی بخاطر عدم اشتغال فیزیکی در بیرون از منزل درآمدی مادی به همراه نداشته است، ولی اثرات معنوی آن چنان می‌تواند عمیق باشد که به راحتی در آینده کمبودهای مادی را به تدریج جبران خواهد کرد و یا برعکس.
عدم حضور اعضای خانواده در مدت طولانی دور هم به بهانه اشتغال یا مشغله روزمره گاهی اثرات مادی و معنوی جبران‌ناپذیری را خواهد داشت که حتی کل جامعه هم نمی‌تواند آن را جبران و یا اصلاح کند.
وقتی تمامی اعضای خانواده در یک زمان و در یک مکان دور هم جمع می‌شوند، بهتر و مناسب‌تر می‌توانند نیازهای عاطفی و یا مشورتی که در خارج از منزل به دنبال آن بودند، در داخل منزل به عنوان امن‌ترین و آرامش بخش‌ترین مکان بدست آورند، پس این دورهمی اجباری یا خواسته قلبی ناشی از ترس از کرونا و اقدامات پیشگیرانه، یک فرصت است نه تهدید برای اعضای خانواده.
دورهمی‌های خانوادگی چه به بهانه شیوع کرونا و یا به واسطه سایر مسائل، فرصتی طلائی است برای همدلی، هم‌سوئی، مشورت، بررسی نقاط ضعف و عیوب و بررسی نقاط قوت و توانمندی‌ها (بجای تعارض و دامن زدن به اختلافات در بین اعضای خانه و خانواده)، آموزش و تربیت فرزندان، تقویت فرهنگ رعایت بهداشت، تقویت مشارکت و کار گروهی در امور خانه، نزدیک شدن اعضای خانواده به هم و افزایش تعامل و صمیمیت، بهره‌مندی جمعی از اوقات فراغت و موارد سودمند دیگر.
شاید این جملات برای برخی از ما ملموس باشد، بیرون خوب می‌خندیم ولی داخل منزل یا وقت نداریم یا حوصله، برای استفاده از فضای مجازی خیلی وقت داریم ولی برای چند دقیقه حرف زدن و مشورت اعضای خانواده با هم حوصله و وقت نداریم، بیرون هر چیزی که جلوی ما بگذارند با دیگران خوب می‌خوریم ولی سر سفره‌ای که حاصل زحمات مادر و تلاش پدر است اشتها نداریم، فیلم‌ها و عکس‌های قشنگ را برای اینکه دیگران لذت ببرند برای همه می‌فرستیم بجز برای اعضای خانواده خودمان (در حالیکه بهتر است اول آنها بهره ببرند).
وقتی قصد مهمونی یا دیدار با دیگران را داریم شیک می‌پوشیم ولی در داخل منزل بقول امروزی‌ها خاکی هستیم، در حالیکه شیک‌پوشی و تمیزی حتی در داخل منزل سفارش مؤکد اسلام است و مواردی از این قبیل که نیاز است کمی تأمل و اندیشه به آن کنیم و در جهت بهبود و اصلاح آن در زمان حال و آینده تلاش کنیم.
وقتی محیط خانه امن، آرام، شاد، با نشاط، سرشار از مهربانی و امید به آینده باشد، جامعه نیز شاد و توانمند خواهد شد. در ایجاد تک تک موارد ذکر شده همه اعضای خانواده نقش داشته و مسؤولند، پس باید همه ما از فرصت‌های در اختیار برای دستیابی به آنها در محیط ارزشمند خانه و خانواده تلاش کنیم.
عزیزان، کرونا بهانه‌ای بود، تا همه ما در یک دورهمی خانوادگی در کنار اعضای خانواده خود بمانیم، نیازهای واقعی ما را برطرف کنیم، استراحت کنیم، شاد و صمیمی باشیم، به هم اطمینان کنیم و از هم مشورت بگیریم و لذت ببریم از آنچه که خدا به ما داده است و داریم و دیگران شاید آن را نداشته باشند.
بزرگواران، کرونا به زودی خواهد رفت و چه خوب است این ویروس بسیار کوچک باعث تحولی بزرگ در خانواده همه ما برای نشاط، صمیمیت، عزت و آبرومندی بیشتر در جامعه شود.
جهان امروز به دنبال آرمش است، مبدأ آرمش کل دنیا همین خانواده و تأمین کننده و مسؤول ایجاد آن نیز تک تک اعضای خانواده هستند، به امید آینده‌ای درخشان برای همه شما عزیزان و بزرگواران و خانواده‌های محترمتان.
در ایام پر برکت اعیاد شعبانیه و میلاد منجی عالم بشریت حضرت مهدی موعود (عج) شادی، سربلندی و سلامتی همه شما را آرزومندیم.
/۸۶۰۴۸/ج
