به گزارش پایگاه خبری چهاردانگه، فرهنگ دوستان آملی درنکوداشت پروفسور «سیدمحمدعلی داعی الاسلام» یاد این چهره مشهور ادبی و فرهنگی را که از او به عنوان یکی از بزرگترین دانشمندان زبان فارسی درجهان اسلام در دوره‌های قاجار و پهلوی یاد می‌شد، در زادگاهش گرامی داشتند.
به گزارش خبرنگارایسنا، این مراسم ۲۹ مهر با حضور جمعی از فرهیختگان فرهنگی و دانش پژوهان، استادان دانشگاه، مدیرکل فرهنگ وارشاد اسلامی مازندران و فرماندارویژه شهرستان آمل در دبستان زندگی آمل برگزار شد.
دراین مراسم دکتر مصطفا مجد، پژوهشگر و عضو هیات علمی دانشگاه، استاد محمدعلی افضلیان، دبیر بازنشسته زبان و ادبیات فارسی، احسان آهنگرمدیرکل فرهنگ وارشاد اسلامی مازندران و مانلی آمارد نویسنده، پژوهنده و سرپرست انجمن فرهنگی آمارد درخصوص شخصیت، زندگی نامه و سوابق کاری وعملکردی پروفسور سید محمدعلی داعی‌الاسلام، سخنرانی کردند.
معرفی نام آوران فرهنگی مازندران برای الگوسازی نسل حاضر
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندران دراین مراسم با اشاره به اینکه این استان درهمه دوره‌ها در سده‌های گذشته تا به امروز از وجود نام آوران واندیشمندان در حوزه‌های مختلف غنی و پربار بوده است، گفت: وجود شخصیت‌های ممتاز و نام آور درهمه زمینه‌ها یک موهبت و ارزش غیرقابل قیمت برای مازندران که پایتخت تشییع جهان بوده محسوب می‌شود.
احسان آهنگر افزود: پرفسور سیدمحمدعلی داعی الاسلام یکی از چهره‌های برجسته نه تنها درمازندران و ایران اسلامی، بلکه فاخر مسلمان درجهان اسلام هم بوده است.
وی با تاکید براینکه، اقدام دست اندرکاران نکوداشت مقام سیدمحمدعلی داعی الاسلام بسیار ارزشمند و باید آیین‌هایی از این دست در دیگرشهرهای مازندران برگزار شود، تصریح کرد: مازندران در این زمینه بزرگان علمی، فقهی، دینی، فرهنگی و حتی ورزشی را به دنیا معرفی کرده که هریک ازآنها منشاء تحول و تولید فرهنگ شدند.
مدیرکل فرهنگ وارشاد اسلامی مازندران با تاکید براینکه معرفی هریک از نام آوران حوزه‌های مختلف به نسل جوان فعلی برای کمک به الگوسازی و تقویت هویت ملی درآینده کمک زیادی خواهد کرد، ابراز امیدواری کرد: انتظار است همه دستگاه‌های فرهنگی در راستای معرفی بهتر الگوهای موفق نسل‌های گذشته، اهتمام جدی‌تری داشته باشند.
سید محمدعلی داعی‌الاسلام از بزرگترین دانشمندان زبان فارسی و جهان اسلام در دوره قاجار و پهلوی بود.
مرحوم داعی الاسلام، سراینده، نویسنده، پژوهنده و سرپرست صفاخانه (اداره دعوت اسلامی) در اصفهان بود و با مبلغان مسیحی مناظره می‌کرد و سرپرست نخستین مجله دینی ایران به نام «الاسلام» بود.
داعی الاسلام در هندوستان پس از آشنایی با زبان انگلیسی و فرهنگ‌های این زبان و زبان‌های باستانی (پهلوی، اوستایی، سنسکریت، عبری، گجراتی و مازندرانی) به خوبی پی برده بود که در زبان فارسی فرهنگ جامعی مانند آنچه برای زبان‌های اروپایی نوشته شد، نیست؛ بر آن شد که این نقص را رفع کند و برای همین «فرهنگ نظام» را نوشت که پنج جلد است.
تخلص او «داعی» بود و لقبش «داعی‌الاسلام» بود
ازمرحوم داعی الاسلام کتاب‌های زیادی ازجمله «اقبال و شعر فارسی، سه مسمط، خط لاتین برای فارسی، خط آسان برای تعلیم عمومی، شعر و شاعری، فارسی جدید و شعر و شاعری عصر جدید ایران» به چاپ رسیده است.
پرفسور داعی الاسلام پس از سالها مجاهدت برای پاسداشت زبان و ادبیات فارسی و آموزهای دین مبین اسلام در شبه قاره هند، در۷۶ سالگی درسال ۱۳۳۰ دور از وطن چشم ازجهان فروبست.
آرامگاه ابدی او در شهر حیدرآباد هند است.
