حادثه تلخ ۱۸ مرداد ۱۳۹۳ معدن زغال سنگ کیاسر با کشته شدن دو کارگر از قشر محروم روستایی، زخم عمیقی بر دل های اهالی چهاردانگه ساری و همه کسانی که دلشان برای انسان و انسانیت می تپد، گذاشته است و انتظار می رفت تا مسئولان امر با بررسی ابعاد دقیق این فاجعه، مرهمی بر دل های سوخته خانواده های داغدار باشند. اما ظاهراً در اینگونه اتفاقات مثل سقوط هواپیما، تصادفات مرگبار جاده ای، معادن و … که منجر به مرگ عده ای از هموطنان می شود، کسی مسئولیتی برگردن نمی گیرد و یا حداقل در نیم قرن عمر خویش به آن برنخورده ام. همیشه یا خلبان جان باخته مقصر بوده و یا راننده مُرده اتوبوس، معتاد یا خواب بوده و یا در جدیدترین مورد، جعفر سرقینی معاون امور معادن و صنایع معدنی وزارت صنعت، معدن و تجارت اعلام کرده که کارگران معدن کیاسر بی احتیاطی کرده و مقصر مرگ خود معرفی شدند. (لینک حبر)
اینکه این رویه در بین مسئولان حمل و نقل و یا سایر وزارتخانه ها و سازمان هایی که چنین اتفاقات مرگباری در زیر مجموعه آنها حادث می شود، رواج پیدا کرده جای تأمل دارد و این سوال در افکار عمومی و به ویژه در بین خانواده داغدار جان باختگان و کارگران این معدن پیش می آید که به راستی مقصر این اتفاق کیست؟
آیا دو کارگر با ده ها سال تجربه حفاری در عمق تاریک و خفقان معدن می توانند چنین بی احتیاطی مرگباری را انجام داده و جان شیرین خود را از دست بدهند؟
شنیده های مستند اولیه حکایت از آن دارد که وزارت و سازمان متبوع آقای معاون به دلیل نداشتن بودجه کافی در انجام وظیفه سرکشی دوره ای از این معدن کوتاهی کرده و هرمز ناصرنیا رئیس سازمان نظام مهندسی معدن ایران در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به اینکه طبق اسناد موجود در تاریخ سوم خرداد ماه سال ۱۳۹۳ پس از بازرسی انجام شده گزارش نقص ایمنی در معادن کارسنگ و کیاسر مازندران به وزارت صنعت، معدن و تجارت ارائه شد، گفته که وزارتخانه نیز این گزارش را به سازمان صنعت، معدن و تجارت استان مازندران ابلاغ کرد اما مشخص نیست که این سازمان به چه دلیل با این معدن برخورد نکرده است. (لینک خبر)
جناب معاون وزیر! حتماً ادامه مصاحبه رئیس سازمان نظام مهندسی معدن ایران بار مسئولیت شما در این حادثه را سنگین تر می کند « وی با اشاره به اینکه از چهار سال پیش بازرسی از معادن زغال سنگ را آغاز کردیم، گفت: طبق قانون باید سالی سه بار تمام معادن زغال سنگ را مورد بازرسی قرار دهیم اما به دلیل کمبود بودجه فقط یک بازرسی از معادن در سال انجام می‌شود» . سازمان زیر نظر حضرتعالی در استان مازندران اولاً گزارش ایمنی ۴۵ روز قبل از این حادثه را جدی نگرفت و اقدامی پیشگیرانه انجام نداده و ثانیاً وزارتخانه شما بودجه کافی برای سه بازرسی سالیانه در اختیار بازرسان معدن کیاسر قرار نداده و به یک بار بازرسی در سال اکتفا کرده است و این نقص آشکار قانون، اصول و مقررات ایمنی بوده و صد البته از سوی مدعی العموم می بایستی قابل پیگرد قضایی قرار گیرد.
جناب معاون وزیر! چرا مسئولیت کوتاهی خود و وزارت و سازمان خود را بر گردن دو کارگر جان باخته ای می اندازید که نه تنها خود که حتی خانواده روستایی شان نیز قادر به دفاع از حقوق اولیه خود نیستند.
جناب سرقینی معاون امور معادن و صنایع معدنی وزارت صنعت، معدن و تجارت! در تمام دنیای متمدن و پیشرفته رسم است که بالاترین مقام یک مجموعه در پی اتفاقات مرگبار و برای تسکین جامعه و خانواده های داغدار، عذرخواهی کرده و سپس استعفا می دهند؛ حتی اگر مقصر هم نباشند!
جناب معاون وزیر! اگر مرهمی بر دل داغدار خانواده دو معدنچی جان باخته معدن کیاسر نیستید، از شما استعفا نمی خواهیم (که در کشور ما این درخواست خیلی عجیب می نماید!) حداقل نمک بر زخم دل داغداران نپاشید. پس مسئول باشید و مسئولیت بپذیرید!
راستی آقای معاون وزیر! هیچ کارگری که تمام درآمدش از کار طاقت فرسا در عمق تاریک معدن برای سیرکردن شکم خانواده اش کفاف نمی دهد، مرگ خود را نمیخواهد!
با احترام/ عین اله آزموده/ یکی از مدیران پایگاه خبری چهادرانگه نیوز
واقعا سخنان معاون وزیر جای شـ… داشت. بی‌مسئولیتی تا چه حد آقای معاون وزیر؟
سلام آقای معاون وزیر. مدیریت و نظارت وزارت صنعت کم بوده است. کارگر بدبخت برای تامین معاش باید کار کند و محیط امن کار را باید کارفرما و مدیر مربوطه فراهم سازد. یک روزی ذوب آهن کیاسر حرف اول را در مازندران می زد متاسفانه بعلت بی تدبیریها متلاشی اش کردند. حال کارگر مقصر است !!!/ راننده اتوبوس که به رحمت خدا رفته بهمراه مسافران مقصر است!!!! خلبان مقصر است!!! مسافران مقصرند که سوار شدند!!!! شما اگر برای زخم و غم مرهمی نیستید لااقل به خود و مردم مرحمی نمایید.
کارگر نیستم ولی کار گران را دوست دارم
احسنت، واقعا حرف دل کارگر را گفتید.