وداع با آخرین سرنانواز قدیمی مازندران
پیکر آخرین نسل قدیمی سُرنانواز مازندران که روز گذشته از دنیا رفته بود، بعد از وداع هنرمندان و مسوولان موسیقی در سالن ارشاد ساری، صبح امروز تشییع شد.
جمال محمدی ـ سرپرست گروه موسیقی «کایر» ـ در گفت‌وگو با ایسنا، بیان کرد: بعد از وداع هنرمندان، دوستداران و مسوولان ارشاد با آقاجان فیوج زاده، پیشکسوت نوازنده سُرنا مازندران در سالن ارشاد این شهر، پیکر آن مرحوم به سمت آرامگاهی که وصیت کرده بود در آنجا دفن شود، تشییع شد.
کارشناس انجمن موسیقی استان مازندران با بیان اینکه تا آنجا که اطلاع دارد فرزندان مرحوم فیوج‌زاده، سُرنا نوازی را نمی‌دانند، گفت: با وجود تعصباتی در زندگی خانوادگی برخی از هنرمندان، فرزندان آنها موسیقی کار نمی‌کنند؛ البته نواختن سرنا نفس‌گیر است و کمتر جوانی در شهرستان‌ها پیدا می‌شود که به نواختن این ساز روی بیاورد.
او اظهار کرد: می‌توان گفت حاج آقاجان فیوج‌زاده یکی از آخرین‌های نسل قدیمی سُرنانوازی در مازندران بوده است و بعد از او کسانی که سُرنا می‌نوازند، نیروی جوان هستند. این استاد شاگرد هم نداشت و این ساز را به صورت آکادمیک آموزش نمی‌داد. ما نیز به واسطه نوازندگی آن شادروان، قطعاتی که یاد گرفتیم را به نسل جدید منتقل می‌کنیم.
محمدی با بیان اینکه این هنرمند پیشکسوت شیوه نوازندگی منحصر به فردی داشت، افزود: این استاد، نوازندگی را به گونه‌ای انجام می‌داد که در انتها، چند موتیف پیوسته در کنار هم قرار می‌گرفتند. قطعاتی که استاد فیوج‌زاده نواخت با اسم‌هایی از جمله «یک چوبِ» یا «پیش نوازی» که خودش مطرح کرد، ثبت شده است.
سرپرست گروه موسیقی «کایر» اظهار امیدواری کرد: مسوولان هنری کشورمان تا زمانی که این هنرمندان در قید حیات هستند به آنها توجه کنند. استاد فیوج‌زاده سال‌های سال خانه‌نشین شده بود و مسوولان هنری ما در زمان حیات او محفل یا دیداری برای همنشینی اهالی فرهنگ و هنر با این هنرمند ترتیب ندادند. به همین دلیل هنرمندان پیشکسوت بعد از فوت‌شان نغمه‌ها را با خود می‌برند بدون آنکه این نغمه‌ها منتقل شوند. وظیفه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است که ترتیب برنامه‌هایی برای دیدار هنرمندان جوان‌تر را با پیشکسوتان بدهد.
به گزارش پایگاه خبری چهاردانگه، به نقل از ایسنا، مرحوم آقاجان فیوج‌زاده متولد ۶ تیرماه ۱۳۱۲ روستای «تنگه لته» ساری و از خانواده‌ای مهاجر است و سال‌ها در کوی غفاری ساری زندگی می‌کرد. او در نوجوانی با «لله‌وا» آشنا می‌شود و بعدها سُرنا را به عنوان ساز اصلی انتخاب می‌کند و نزد استادانی مثل کربلایی علی جان و محمد قلی شاگردی می‌کند. این هنرمند تمام تکنیک‌ها و مقام‌های ویژه سرنا را می‌آموزد و بر اساس تکرار و تمرین و تحقیق، راوی متفاوتی از مقام‌های ویژه سُرنا می‌شود.
این هنرمند بعد از سال‌ها تحمل بیماری بعدازظهر روز دوشنبه (۲۱ خرداد ماه ۱۳۹۷) درگذشت.
