خبرگزاری مهر – گروه استان‌ها: هواشناسی و محیط‌زیست نسبت به بروز آتش در پی افزایش دما در جنگل‌های خزری هشدار دادند و این اخطار بیش از هر چیز تن جنگل‌های شمال را به لرزه انداخته است چراکه محافظان جنگل باید با دستان خالی به اطفای حریق بپردازند.
کوهستانی و صعب‌العبور بودن جنگل‌های شمال از یک‌سو و سودجویان و شکارچیانی که جرقه‌های آتش را در دل جنگل فروزان می‌کنند و نبود امکانات مناسب از سوی دیگر داغ دل جنگل‌های شمال را بیشتر کرده است و هرسال در سوگ از بین رفتن و سوختن سطحی از عرصه‌ها و گونه‌ها مویه می‌کند.
جنگل‌های شمال یک‌چشمش برای خود خون است و چشم دیگرش برای جنگل‌های همسان در زاگرس، سبلان و حرا، چرا که آن‌ها نیز همانند جنگل‌های خزری چوب بی امکاناتی را می‌خورند و پس‌ازآنکه سطحی از عرصه‌ها در آتش سوخت، تازه‌کار امداد و اطفای حریق شروع می‌شود.
سید محسن موسوی تاکامی مدیرکل منابع طبیعی مازندران – ساری در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به گرم شدن هوا و خطر حریق در جنگل‌ها و مراتع استان مازندران ، امکانات موجود برای اطفای حریق در جنگل‌ها و مراتع را ناچیز و در حد هیچ دانست.
وی بابیان اینکه نیروهای حفاظتی با امکانات و وضع موجود برای مقابله با بحران آمادگی دارند، گفت: هیچ امکاناتی نداریم و در حد بیل و آتش‌بر است که برای مهار آتش در مناطق صعب‌العبور و بالادست کاربرد ندارد.
از نظر امکانات ما درواقع هیچ امکاناتی نداریم و در حد بیل و آتش‌بر است که برای مهار آتش در مناطق صعب‌العبور و بالادست کاربرد ندارد
موسوی با اشاره به وجود دستگاه فوم و ماشین‌های پیکاوی تصریح کرد: این امکانات در مناطق صعب‌العبور و بالادست که گاهی از سوی شکارچیان غیرمجاز طعمه حریق می‌شود، جوابگو نیست.
مدیرکل منابع طبیعی مازندران ساری وجود و تأمین یک بالگرد را برای اطفای حریق جنگل‌های استان ضروری برشمرد و گفت: در حال حاضر دست به دامان هلال‌احمر داریم و تا هماهنگی و اعزام بالگرد صورت گیرد، بخشی از جنگل‌ها از بین رفته است.
موسوی کمبود نیروهای حفاظتی را از دیگر مشکلات فراروی اطفای حریق در جنگل‌های شمال می‌داند و می‌گوید: به نسبت سطح عرصه‌ها، وضعیت موجود قاچاق و حریق، شمار نیروهای حفاظتی بسیار کم است و طبق استاندارد باید یک نیرو به ازای هر هزار هکتار فعال باشد اما در شرایط کنونی که ما امکاناتی نداریم اگر به ازای هر هزار هکتار پنج نیرو نیز داشته باشیم، باز کم است.
وی می‌گوید: در زمان گرما و فصل گرم سال در واقع دعا می‌کنیم تا آتش‌سوزی رخ ندهد و امسال با توجه به شرایط و پیش‌بینی‌های صورت گرفته، وضعیت گرما بی‌سابقه خواهد بود و این مسئله خطر حریق را افزایش می‌دهد.
جوامع محلی دل خوشی از منابع طبیعی ندارند
مدیرکل منابع طبیعی مازندران – ساری درباره بهره‌گیری از ظرفیت جوامع محلی برای پیشگیری و اطفای حریق در جنگل‌ها و مراتع می‌گوید: هرچند از این ظرفیت استفاده می‌کنیم اما نباید به این مسئله بی تفاوت بود که برخی مردم از ما دل‌خوشی ندارند زیرا بسیاری از امکانات را که باید در اختیارشان قرار می دادیم ندادیم و این مسئله سبب نارضایتی شده است.
وی با عنوان اینکه سازمان برای پیشگیری از حریق توصیه‌هایی روی کاغذ دارد، یادآور شد: در زمان وقوع حوادث به دلیل کمبود امکانات و تا ایجاد هماهنگی‌های لازم بین دستگاه‌های مدیریت بحران، شاهد سوختن بخشی از عرصه‌ها هستیم.
در حوزه جنگل‌های غرب مازندران نیز آسمان همین رنگ است و امکانات ساده و اولیه و نامناسب با شرایط بحرانی و حریق، قرق بانان و جنگل بانان را آزار می‌دهد.
سید مهدی مولایی رئیس اداره منابع طبیعی تنکابن در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: اداره منابع طبیعی تنکابن ازلحاظ تجهیزات ساده مانند کوله‌پشتی آبپاشی، دبه‌های آب و.. برای اطفای حریق در جنگل‌های بالادست در وضعیت خوبی قرار دارد اما به دلیل وسعت عرصه منابع طبیعی در این شهرستان، نیازمند ماشین‌های کمک دار هستیم.
مولایی گفت: حدود ۱۰۰ نفر نیروی قرق بان حفاظتی و ۳۰ نفر نیروی صیانت و یگان از جنگل‌های تنکابن حفاظت می‌کنند که در ایام بحرانی به‌طور صد درصد آماده‌باش هستند.
بالگرد اطفای حریق نداریم
رئیس اداره منابع طبیعی تنکابن بابیان اینکه منابع طبیعی غرب مازندران بالگرد ندارد، اضافه کرد: در مواقع بحران و آتش‌سوزی‌های شدید از بالگرد هلال‌احمر استفاده می‌شود.
وی با تأکید بر اینکه ازنظر نیرو در شرایط خوبی قرار داریم اما ازلحاظ ماشین‌آلات کمک دار ضعیف هستیم، تصریح کرد: ۸۰ درصد آتش‌سوزی‌های جنگل از باغات کشاورزان آغاز می‌شود زیرا باغدارانی که اقدام به آتش زدن خار و خاشاک باغ خود می‌کنند، وقتی به‌خوبی مهار نمی‌شود، دامنهٔ آتش به جنگل کشیده می‌شود.
مولایی همچنین، آتش روشن کردن توسط گردشگران در جنگل را از دیگر عوامل مهم آتش‌سوزی جنگل عنوان کرد و گفت: مشارکت مردم در کاهش این بلای سرخ بسیار تأثیرگذار است.
جنگل‌های شمال زخم‌خورده هجمه‌هایی نظیر قاچاق چوب و قطع درخت، تخریب و تصرف، چرا و حضور بی‌رویه دام، زباله و غیره است و حریق نیز هرسال زخمی جدید بر پیکره جنگل‌های منطقه وارد می‌کند. بروز هر حریق در دل جنگل به‌منزله از بین رفتن ارزش‌های زیست‌محیطی، از بین رفتن علوفه، نهال‌ها و بوته‌های کف جنگل، آسیب رساندن به خواص فیزیکی خاک، از بین رفتن گردشگاه‌های طبیعی، خسارت به لاش برگ و هوموس کف جنگل، خسارت به پناهگاه حیات‌وحش، مرگ‌ومیر و مهاجرت آن‌ها، خسارت جانی و مالی به انسان، آسیب رساندن به محیط‌زیست و کاهش تولید اکسیژن، گسترش آفات و بیماری‌ها، کاهش سطح جنگل و هزینه زیاد برای احیا جنگل وصد ها خسارت بزرگ و کوچک دیگر است. پس نگذاریم بمیرد جنگل که جهان خواهد مرد.
