پایگاه خبری چهاردانگه نیوز:
به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان ساری، این روزها که به همه مردم تاکید شده در خانه بمانند تا به قطع زنجیره کرونا کمک کنند زحمت‌کشان کادر درمانی و تلاشگران عرصه خدمت از هیچ تلاشی فروگذار نبودند.
حدود دو ماه از شیوع ویروس کرونا می‌گذرد و در این مدت مدافعان سلامت استان در کنار بیماران ماندند و با وجود اینکه از خانواده خود دور ماندند اما این دلیلی نشد که به همنوعان خود خدمت نکنند.
این روزها شاهد تلاش جهادگرانی هستیم که لحظه لحظه‌هایشان با اشک‌ها و لبخندها برای بیماران گذشت چراکه با هر ناله و دردی گریستند و با خوشحالی و سلامت همنوع خود خندیدند و خوشحال شدند.
دوم اسفند ماه دولت اعلام کرد ویروس کرونا به ایران رسیده است، هنوز بیمارستان‌ها کامل تجهیز نشده طی مدت کوتاهی همه جا پر از بیمار کرونایی شد و کادر درمان از نداشتن امکانات، تجهیزات و سختی‌ها خسته شدند.
اسفند، ماه شهادت پرسنل کادر درمان در راه حفاظت از سلامت مردم عزیزمان شد و بیمارستان‌ها و مراکز درمانی به خط مقدم جنگ و سنگر دفاع از سلامت تبدیل شد.
۹ اسفند دولت دستور افزایش حقوق ۵۰ درصدی پرسنل رسمی و قراردادی کادر درمان را صادر کرد و حکم‌ها اعمال شد و پس از آن دولت برای دلگرمی دوباره پرسنل رسمی کادر درمان حق فوق‌العاده ویژه و مزایای دیگری در نظر گرفت ولی باز هم در این میان نیروهای شرکتی فراموش شدند؛ نیروهایی که درس خواندند و با عنوان نیروهای رسمی وارد بیمارستان‌ها و مراکز درمانی شدند، درس خواندند و پرستار شدند و به‌عنوان نیروهای شرکتی جذب کادر درمانی استان شدند درحالی‌که با حقوق کارگری دارند زندگی می‌کنند.
در شرایطی که تا دل خطر رفتند و همچنان هم می‌روند و پا یه پای نیروی رسمی در همان بخش در حال مبارزه با بیماری کرونا هستند ولی دولت برای سربازان شرکتی خود هیچ تمهیداتی در نظر نگرفته است.
از تاریخ ۱۲ اسفند ماه پرسنل کادر درمان شرکتی استان مازندران همانند سایر استان‌ها پیگیر کارهای نیروهای شرکتی شدند تنها نهاد پیگیر و حق طلب نمایندگی ولی فقیه و نظام پرستاری بود و درهای دانشگاه و استانداری به‌دلیل کرونا نه تنها به رویشان بسته شد و کاری از پیش نبردند.
با گذشت زمان و سیر صعودی و نزولی روند بیماری،باز هم پرسنل شرکتی کادر درمان همچنان پای سنگرهای مبارزه ماندند و با تمام وجود به هموطنان خویش خدمت کردند.
اسفند با همه مشکلات تمام شد و فروردین آمد، عیدی که برای همه فقط عید نبود، ولی برای نیروهای شرکتی نه تنها این موضوع بلکه حس بی‌کسی و تنهایی و تبعیض چشمگیر در دریافتی‌ها گذشت، تبعیضی که اختلاف طبقاتی دو همکار در یک رشته و یک بخش را رقم زد.
نظام پرستاری کل کشور به دولت تا ۱۵ فروردین برای احقاق حق پرسنل شرکتی وقتی تعیین کرد ولی هیچ اتفاقی نیفتاد؛ ۱۶ فروردین مکاتبه‌ای برای تبدیل وضعیت نیروهای شرکتی کادر درمان به تمامی مسؤولان کشوری و استانی ارسال شد و از آن تاریخ تنها چشمانشان منتظر پاسخ است…
در شرایطی که باوجود پیگیری‌ها هیچ تغییری در وضعیت نیروهای شرکتی کادر درمانی استان مازندران شاهد نیستیم تنها پاسخی که به آنان داده شده است که شما نیروی شرکتی هستید،هیچ تعهدی نسبت به شما نداریم، اگر ناراضی هستید، پشت در نیروی جایگزین وجود دارد و بهترین جواب درحال پیگیری هستیم ولی تاکنون هیچ تغییری حاصل نشد.
مدیر منابع انسانی معاونت توسعه مدیریت، منابع و برنامه‌ریزی دانشگاه علوم پزشکی مازندران در این‌باره در گفت‌وگو با فارس، اظهار کرد: همانطور که در گلایه این نیروها چندبار قید و خطاب شده این اختیار دولت است که در خصوص افزایش حقوق کارگران تصمیم‌گیری کند و در حوزه اختیار دانشگاه‌ها یا استانداری نیست که در این زمینه اتخاد تصمیم کنند.
حسن نقی‌زاده افزود: همچنین اقدامات ورود یا عدم ورود مراجعان به سازمان‌ها هم در اجرای پروتکل‌ها و سیاست‌های ابلاغی در حوزه پیشگیری از همه‌گیری ویروس کرونا بوده و نه خدای ناکرده کم‌توجهی به این قشر عزیز و زحمتکش.
به گزارش فارس، اینها درد و دل پرستاران شرکتی استان مازندران است که با کرونا دست و پنجه نرم می‌کند، آیا شنیدنی نیست؟! پرستاری که از پایین بودن دستمزدشان باوجود سختی کار گلایه دارد.
/۸۶۰۳۴/ج
پایگاه خبری چهاردانگه نیوز:
به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان ساری، این روزها که به همه مردم تاکید شده در خانه بمانند تا به قطع زنجیره کرونا کمک کنند زحمت‌کشان کادر درمانی و تلاشگران عرصه خدمت از هیچ تلاشی فروگذار نبودند.
حدود دو ماه از شیوع ویروس کرونا می‌گذرد و در این مدت مدافعان سلامت استان در کنار بیماران ماندند و با وجود اینکه از خانواده خود دور ماندند اما این دلیلی نشد که به همنوعان خود خدمت نکنند.
این روزها شاهد تلاش جهادگرانی هستیم که لحظه لحظه‌هایشان با اشک‌ها و لبخندها برای بیماران گذشت چراکه با هر ناله و دردی گریستند و با خوشحالی و سلامت همنوع خود خندیدند و خوشحال شدند.
دوم اسفند ماه دولت اعلام کرد ویروس کرونا به ایران رسیده است، هنوز بیمارستان‌ها کامل تجهیز نشده طی مدت کوتاهی همه جا پر از بیمار کرونایی شد و کادر درمان از نداشتن امکانات، تجهیزات و سختی‌ها خسته شدند.
اسفند، ماه شهادت پرسنل کادر درمان در راه حفاظت از سلامت مردم عزیزمان شد و بیمارستان‌ها و مراکز درمانی به خط مقدم جنگ و سنگر دفاع از سلامت تبدیل شد.
۹ اسفند دولت دستور افزایش حقوق ۵۰ درصدی پرسنل رسمی و قراردادی کادر درمان را صادر کرد و حکم‌ها اعمال شد و پس از آن دولت برای دلگرمی دوباره پرسنل رسمی کادر درمان حق فوق‌العاده ویژه و مزایای دیگری در نظر گرفت ولی باز هم در این میان نیروهای شرکتی فراموش شدند؛ نیروهایی که درس خواندند و با عنوان نیروهای رسمی وارد بیمارستان‌ها و مراکز درمانی شدند، درس خواندند و پرستار شدند و به‌عنوان نیروهای شرکتی جذب کادر درمانی استان شدند درحالی‌که با حقوق کارگری دارند زندگی می‌کنند.
در شرایطی که تا دل خطر رفتند و همچنان هم می‌روند و پا یه پای نیروی رسمی در همان بخش در حال مبارزه با بیماری کرونا هستند ولی دولت برای سربازان شرکتی خود هیچ تمهیداتی در نظر نگرفته است.
از تاریخ ۱۲ اسفند ماه پرسنل کادر درمان شرکتی استان مازندران همانند سایر استان‌ها پیگیر کارهای نیروهای شرکتی شدند تنها نهاد پیگیر و حق طلب نمایندگی ولی فقیه و نظام پرستاری بود و درهای دانشگاه و استانداری به‌دلیل کرونا نه تنها به رویشان بسته شد و کاری از پیش نبردند.
با گذشت زمان و سیر صعودی و نزولی روند بیماری،باز هم پرسنل شرکتی کادر درمان همچنان پای سنگرهای مبارزه ماندند و با تمام وجود به هموطنان خویش خدمت کردند.
اسفند با همه مشکلات تمام شد و فروردین آمد، عیدی که برای همه فقط عید نبود، ولی برای نیروهای شرکتی نه تنها این موضوع بلکه حس بی‌کسی و تنهایی و تبعیض چشمگیر در دریافتی‌ها گذشت، تبعیضی که اختلاف طبقاتی دو همکار در یک رشته و یک بخش را رقم زد.
نظام پرستاری کل کشور به دولت تا ۱۵ فروردین برای احقاق حق پرسنل شرکتی وقتی تعیین کرد ولی هیچ اتفاقی نیفتاد؛ ۱۶ فروردین مکاتبه‌ای برای تبدیل وضعیت نیروهای شرکتی کادر درمان به تمامی مسؤولان کشوری و استانی ارسال شد و از آن تاریخ تنها چشمانشان منتظر پاسخ است…
در شرایطی که باوجود پیگیری‌ها هیچ تغییری در وضعیت نیروهای شرکتی کادر درمانی استان مازندران شاهد نیستیم تنها پاسخی که به آنان داده شده است که شما نیروی شرکتی هستید،هیچ تعهدی نسبت به شما نداریم، اگر ناراضی هستید، پشت در نیروی جایگزین وجود دارد و بهترین جواب درحال پیگیری هستیم ولی تاکنون هیچ تغییری حاصل نشد.
مدیر منابع انسانی معاونت توسعه مدیریت، منابع و برنامه‌ریزی دانشگاه علوم پزشکی مازندران در این‌باره در گفت‌وگو با فارس، اظهار کرد: همانطور که در گلایه این نیروها چندبار قید و خطاب شده این اختیار دولت است که در خصوص افزایش حقوق کارگران تصمیم‌گیری کند و در حوزه اختیار دانشگاه‌ها یا استانداری نیست که در این زمینه اتخاد تصمیم کنند.
حسن نقی‌زاده افزود: همچنین اقدامات ورود یا عدم ورود مراجعان به سازمان‌ها هم در اجرای پروتکل‌ها و سیاست‌های ابلاغی در حوزه پیشگیری از همه‌گیری ویروس کرونا بوده و نه خدای ناکرده کم‌توجهی به این قشر عزیز و زحمتکش.
به گزارش فارس، اینها درد و دل پرستاران شرکتی استان مازندران است که با کرونا دست و پنجه نرم می‌کند، آیا شنیدنی نیست؟! پرستاری که از پایین بودن دستمزدشان باوجود سختی کار گلایه دارد.
/۸۶۰۳۴/ج
