وصیت نامه شهید عبدالوهاب شفیعی:

آخرین وصیت نامه ازشهید که بر روی نوار کاست در تاریخ 2/2/1367 ضبط شده است:

با سپاس وشهادت به وحدانیت خداوند بزرگ که آفریدگار جهانیان است و شهادت به فرستادگان خداوند از حضرت آدم تا نبی بزرگواراسلام و سلام وتحیات به ختم المرسلین حضرت محمدابن عبدالله (ص) وعلی مرتضی (ع) و یازده فرزندش که آخرین آن امام مهدی (عج)، ذخیره خداوند برروی زمین است وصالحانی که درانتظار آن حضرت روزشماری می کنند و همگی یقین داریم که حکومت از آن خداست و باید بدست صاحب امر امام زمان (عج) تحقق یابد.

خداوندا! برای روشن شدن چشم صالحان و منتظران، ظهور امام عصر را نزدیک گردان و ما را نیز مشمول این رحمت بی منتهایت قرار ده

سلام بر حسین، مظهر پاکی الهی و منادی عزت ابدی مومنان و بشیر رحمت بر صالحان، مقتدایان حسین (ع) که عشق او آنان را به وادی رحمت کشانده است. سلام برالگوی آزاد مردان و دیوانه ی عاشقان که از دوری معشوق به این حالت عرفانی رسیده اند. خدایا! آنان را در این حال استوار ساز و به جوار رحمتت و همنشینی با انبیاء واولیاء نائل گردان. خداوندا! قلبم را خانه خود کن تا جزمحبت خودت و انبیاءات محبت های دیگر را محو کند تامحبت ورضای تو را کسب کند و جزتو نبیند وجزتو اندیشه نکند. خداوندا! به رحمتت بر ما نظر کن که ما بندگان عاصیت چون تو، توانایی عدالت بر معاصی را نداریم، به رحمتت یقین داریم. از کرم تو به دوراست؛ به کسی که شرمساری معذوراست، جفا کنی. خداوندا! منادی رحمتت امام امت را که ندا داد ” سعادت، جهاد در راه خدا است و باید کمر همت بست وبا جهانخواران ستیز نمود” شنیدیم و لبیک گفتیم به امید آنکه رستگار شویم؛ پس خداوند! پیروزی را از آن مسلمینی که به حمایت از دین تو برخاسته اند نصیب فرما وما را در جندالحیت وارد ساز و لذایذ رستگاری را به ما بچشان . خدایا! بنده ضعیف، بیش از این معرفت شناخت تو را نیافته است. البته مشتاقم با نگاه رحمتت، شما را بشناسم تا وقتی جانم را به فدایت می نهم، تنها تو را نظاره گر باشم وقلبم غیر از محبت تو منتهی نشود. خداوندا! می خواهم مرا مشمول دعای بنده ی خالصت امام علی (ع) بفرمایی که فرمود: (الهی هب لی کمال الانقطاع الیک) (امیدوارم. انشاءالله)

زبانم، ثنای تو را نمی تواند گوید؛ چه کند که کلید آن در اختیار توست وبه اذن تو که نمی تواند لب به سخن بگشاید. پس زبانم رادر ثنایت روا ساز شاید جبران خطاها کند، شاید مشمول رحمتت گردد. (انشاءالله)

خداوند! تو را سپاس می گویم که من را از امت رسولت محمدابن عبدالله (ص) وفرزندان ایشان قرار دادی و حُب ولایت علی (ع) را بر قلبم افکندی وپدر ومادرم را مسلمان داشتی تا از کودکی به من ذکر خدا را بیاموزند. هرچند که سطحی بوده است ولی زمینه سپاس من به درگهت گردید. پس خداوندا! پدر ومادر مرا که مسلمانند، مشمول رحمت خود کن! (آمین یا رب العالمین)

در پایان پدر ومادر وبرادران عزیز و همسرو فرزندانم را به خدا می سپارم و همگی را به تقوا وترس ازخداوند قهار توصیه می کنم و توصیه می کنم برای آخرت خود توشه برگیرید که راه دراز و خطرناک است. تصور نکنید، همچون دیگران که شهید داده ا ند فخر کنیدکه این گناهی بزرگ ونابخشودنی است. اگر خیال کنید که شهید داده اید و امید رحمت داشته باشید! بسی فکر بیهوده است. نکند بااعمالتان، بعد از شهادتم قهر خداوند را برانگیزید وآنروز شهدا شرمسار باشند و از خدایشان اذن شفاعت گیرند. من همه شما را در پناه خدا وا می گذارم. امیدوارم دیدار ما در قیامت با رحمت خداوند همراه باشد. انشاالله.

(والسلامعلی عبادالله الصالحین)