بسم الله الرحمن الرحیم

وقتی قلم روی را روی کاغذ می آورم ودرباره این موضوع  )شهادت ( فکر می کنم، صفحات متعددی از نظرم می گذرد و نظرم را جلب می کند. آنچه برای من مهم است، جنبه معنوی آن است. نمی دانم چگونه آن را برای خانواده عزیزم شرح دهم .اینجانب سرباز امام زمان، حسن خلیلی، فرزند حاج رحیم، متولد 1346، اهل آتنی ساکن روستای قادیکلا، دوره ابتدایی را در قادیکلا سپری کردم. برای ادامه تحصیل به ساری رفتم و تا سوم متوسطه  تحصیل کردم. در 16 سالگی به علت کار زیاد پدرم، ترک تحصیل کردم و به کشاورزی و دامداری مشغول شدم. وقتی به سن قانونی برای انجام خدمت مقدس سربازی رسیدم برخود لازم دانستم به خدمت سربازی بروم و از میهن و هموطنانم در مقابل متجاوزان دفاع کنم تا دینی بر گردنم نباشد.

آرزو دارم اگر گلی نیستم خاری نباشم                  اگر   باربر نیستم،  سرباری  نباشم

گر نتوانم  بستانم  داد  مظلوم زظالم                   دلم می خواهد که همکار ستمکار نباشم

بارالها : اگر من آن روز نبودم تا از حسین عزیزت دفاع کنم و جانم را در راهش فدا کنم ولی امروز هستم و از حسین زمانت دفاع می کنم و ندای ایشان را لبیک گو هستم. این که یک بار است؛ اگر صد بار، مرا در این راه بکشی و دوباره زنده کنی، باز هم جانم را فدای تو و امام زمانم می کنم .

پدر و مادر عزیزم! اگر چه برای شما خیلی سخت است که دو تا از بهترین عزیزتان را از دست دادید ولی چاره ای نیست. در این شرایط، وظیفه شرعی است تا از درخت انقلاب محافظت کرده و آبیاری نماییم .مادر عزیزم! برخود ببال و افتخار کن که فرزندت در راه خدا رفته است و همیشه پیروز و سربلند خواهید بود. مادر جانم! در جبهه کسانی هستند که به صورت خانوادگی آمدند. پدر و مادر عزیز و بهتر از جانم! از این که به خواسته من (ازدواج) توجه  کردید، و مرا روسفید کردید، ممنونم.

همسر عزیزم! ناراحت نباش که مرخصی من تمام نشده، دارم می روم. عملیات سراسری در پیش است. رفقای ما تنها هستند. با چهار نفر از همسنگران که با هم به مرخصی آمدیم، قرار گذاشتیم که زودتر برگردیم. درست نیست که آنها بروند و من بمانم، از این رو به قول خودم با آنها عمل کردم .همسر عزیزم! پدر و مادر خیلی از همسگرانم که در منطقه هستند، برای فرزندانشان زن انتخاب می کنند و سفره عقد می گذارند ولی آنها در منطقه می مانند و به درجه رفیع شهادت نائل می شوند. خدا را شکر کن که من بعد از عقد دو روز پیشت بودم .

این عالم فانی به یک ارزن نمی ارزد            به این دنیا آمدن، به زحمت  رفتنش نمی ارزد

پدر و مادر عزیز! برادران و خوهران گرانقدر و بهتر از جانم! شما، دو عزیز را در مدت دو سال از دست داد: ( قاسم و زینب (ولی بایستی تحمل کنید و مرا به خاطر همه چیز حلال کنید. جز حلالیت از شما و تمام بستگان و فامیلان و رفقا و دوستانم و هم محلیها، چیزی از شما نمی خواهم. اگر خداوند قسمت کرد و شهادت را نصیب من گردانید، در صورت امکان من را در کنار برادر و خواهرم دفن کنید. از برادران و خواهرانم می خواهم! هوای مادر را داشته باشید و نگذارید گریه و زاری کند. انشاءالله خداوند به شما صبر و شکیبایی و بردباری عنایت کند و در زندگیتان پیروز و سربلند باشید!

خداحافظ همه شما.

            و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته – حسن خلیلی