پایگاه خبری چهاردانگه نیوز: شهید علی آقایی کیاسری، فرزند محمدحسین در تاریخ ۱۳۳۳/۰۳/۱۰ در خانواده ای مذهبی در شهر کیاسر استان مازندران دیده به جهان گشود. سپس دوران شیرین کودکی را سپری کرد و راهی مدرسه شد. تحصیلات خود را تا مقطع راهنمایی ادامه داد و به دلیل فوت پدر و جهت امرار معاش خانواده و هزینه تحصیل برادر کوچکتر به همراه برادر بزرگتر مشغول به کار گردید.
شهید معزز در سال ۱۳۵۳ به استخدام ارتش در آمد و پس از گذراندن دوران آموزشی، به تیپ ۳۷ زرهی شیراز معرفی شد و سپس به عنوان راننده تانک در گروهان ۲۱۳ سوار زرهی مشغول انجام وظیفه گردید.
او دختری اصیل و نجیب را به همسری برگزید و زندگی مشترک خود را آغاز نمود و ثمره این ازدواج پر خیر و برکت یک فرزند دختر و یک فرزند پسر است که از این بزرگوار به یادگار مانده است.
با شروع تحرکات انقلاب، همواره گوش به فرمان امام خمینی (قدس سره) بود و با آغاز جنگ تحمیلی از همان ابتدا در مناطق عملیاتی حضور پیدا کرده و همراه با یگان، از خود رشادت های فراوانی نشان دادند تا اینکه سرانجام در تاریخ ۱۳۶۱/۰۸/۲۶ در حین عملیات شناسایی در منطقه عملیاتی فکه، تانک حامل او مورد اصابت موشک هواپیمای دشمن قرار گرفت و جام شیرین شهادت را جانانه نوشید و به لقاء پروردگارش نائل آمد. تربت پاک و مطهر این شهید سرافراز در دارالرحمه شیراز واقع می باشد.
(لازم به ذکر است این وصیت ها و سفارش ها به مادر به صورت شفاهی گفته شده است).
شهادت افتخار است و این افتخار نصیب افراد پاک و مطهر می شود.
مادرجان، وصیتی که به شما دارم این است که پس از شهادتم حسرت یک قطره اشک را بر دل های تیره و سنگین دشمنانم نهی و به جای گریه و زاری شعار مرگ بر آمریکا سر دهی و بر جنازه ام نقل و نبات بریزی و از تو می خواهم که از فرزندانم بخوبی مراقبت کنی.
مادرجان، من چندین بار برای زیارت آقا به جماران رفتم و از او خواستم که دعایی بر من کند تا بلکه افتخاری همچون «شهادت» نصیبم شود و او نیز مرا همچون فرزندش با آغوش باز پذیرفته و از تو هم می خواهم که مرا در راهی که انتخاب کرده ام «حلال» کنی. از خدای مهربان می خواهم که توبه مرا بپذیرد و مرا از یاران سرور شهیدان حسین بن علی(علیه السلام) قرار دهد.
با درود فراوان به همرزمانم در جبهه های حق علیه باطل.
خداحافظ ای مادر و پدر عزیزم و شما برادران گرامی و تو خواهر صبور و عزیزم.
خداحافظ همسرم و خلاصه خداحافظ بر شما فرزندان عزیزم احمد و آمنه.
در ضمن مادرجان، پس از شهادتم، مراسم تشییع جنازه مرا در شیراز و در آرامگاه شهیدان به خاک بسپارید.
