پایگاه خبری چهاردانگه
بخش چهاردانگه شهرستان ساري

جَنگ آب” در راه است / تکلیف سرشاخه های رودهای مازندران کِی روشن می شود؟

بسیاری از کارشناسان علوم اجتماعی و جامعه شناسان مطرح دنیا قرن حاضر را “قرن آب” نامیده اند و با توجه به محدودیت شدید منابع آب شیرین جهان که اکنون کمتر از سه درصد کل آبهای زمین را تشکیل می دهد معتقدند که با در نظر گرفتن روند خشکسالی های کره زمین، گرمایش بی سابقه و افزایش جمعیت که نهایتا منجر به تغییر اقلیم شده است ،

3

 

پایگاه خبری چهاردانگه: بسیاری از کارشناسان علوم اجتماعی و جامعه شناسان مطرح دنیا قرن حاضر را “قرن آب” نامیده اند و با توجه به محدودیت شدید منابع آب شیرین جهان که اکنون کمتر از سه درصد کل آبهای زمین را تشکیل می دهد معتقدند که با در نظر گرفتن روند خشکسالی های کره زمین، گرمایش بی سابقه و افزایش جمعیت که نهایتا منجر به تغییر اقلیم شده است ، بسیاری از معادلات منطقه ای و بین المللی نه بر اساس زمین که اینبار بر اساس آب شکل می گیرد و دنیا شاهد درگیری های خونباری بر سر تصاحب منابع آبی بین کشورها و حتی اقوام گوناگون در داخل یک کشور خواهد بود.

 

متاسفانه در کشور ما هم به عنوان یکی از مناطق خشک کره زمین شاهد رشد فرایند بیابان زایی و هدر رفت منابع بزرگ آبی به دلیل استفاده نا مناسب و غیر کارشناسانه آب شیرین به ویژه در بخش کشاورزی هستیم که همه این موارد به همراه تغییر الگوی بارش در کشور و کاهش نزولات جوی سبب شده است که مسئله آب به عنوان جدی ترین چالش کشور در چند دهه گذشته مطرح شود.

 

بسیاری از کارشناسان بر این باورند که اگر کاهش نزولات جوی و الگوی مصرف آب به ویژه در بخش کشاورزی به درستی مدیریت نشود در دهه های آینده “فلات ایران” کاملا خالی از سکنه خواهد شد و ایرانیان نه به دلیل جنگ و خونریزی که به دلیل نداشتن آب مجبور به کوچیدن از سرزمین مادری هستند. متاسفانه برخی از تصمیمات غیر اصولی و کارشناسی نشده مسئولان هم مزید بر علت شده است تا این روند تسریع گردد.

 

انتقال آب بین حوزه ای و سد سازی های بی حساب و کتاب سبب شد تا بسیاری از دریاچه ها و رودهای بزرگ کشور یا نیمه خشک شوند یا کاملا از صفحه روزگار محو گردند.

 

دریاچه های بختگان، گاو خونی و زاینده رود در اصفهان و شرایط دریاچه ارومیه گواه این مسئله است که کشور در شرایط خطرناکی به سر می برد. متاسفانه استقرار صنایع سنگین و کارخانجاتی که نیاز به آب فراوان دارند آنهم در دل کویر در استانهای اصفهان و یزد و این اواخر در سمنان موجب گشت  تا چنین تصمیم غیر کارشناسانه ای هم به اکوسیستم منطقه ضربه بزند و هم موج تقاضای کاذب برای آب را سبب گردد.

 

با احداث زنجیره ای کارخانجات بزرگ در استان سمنان که به دلیل وجود زمین های فراوان و ارزان بلا استفاده و نزدیکی با پایتخت و همچنین قوانین منع استقرار صنایع در استان های شمالی شکل گرفت به تدریج معضلات این تصمیم غلط  روی واقعی خود را نمایان کرد  و امروز شاهد هستیم که مسئله آب در استان سمنان تبدیل به مسئله مرگ و زندگی هم برای ساکنان و هم برای صنایع و کشاورزی شده است.

 

با توجه به اینکه اکنون کارخانجات بسیاری در استان راه اندازی شده اند که به آب نیاز دارند لابی های کارخانه داران و فشار به دولت برای تامین این آب هم هر روز ابعاد تازه ای به خود می گیرد. از الحاق مناطق جغرافیایی  در کوهپایه های استان های همسایه جهت تامین آب تا بستن سد بر روی رودخانه های استان مازندران و پی گیری مجدانه برای انتقال آب خزر به سمنان که روسای جمهور سمنانی هم سخت پی گیر تقاضای همشهری هایشان هستند.

 

ساخت سد و بازگردانی آب در منطقه خطیرکوه سوادکوه که ظاهرا اکنون به سمنان ملحق شده است و همچنین ساخت سد بر روی سرشاخه های تجن در فینسک و منطقه پرور که آنجا هم تا همین اواخر در محدوده مازندران بود و همچنین سرشاخه های نکا در گلورد و حتی سد کسلیان در سوادکوه شمالی با نگاه به تامین آب استان سمنان پی گیری می شوند. در تازه ترین اثرات چنین تصمیمات فاجعه بار شاهد هستیم که “موسوی مجد” مدیر سد ها و تاسیسات آبیِ آب منطقه ای مازندران اعلام کرد: “با توجه به بارش های خوب فروردین ماه “بجز سد شهید رجایی” بقیه سد های استان کاملا آبگیری شده اند.” که مطمئنا این استثنا نمی تواند بی ارتباط با طمع سمنانی ها و دست اندازی به منابع آبی مازندران به ویژه در حوزه تجن باشد. هر چند روابط عمومی آب منطقه ای مازندران معتقد است این کم آبی ارتباطی با انتقال آب حوزه تجن به سمنان ندارد.

 

“براری” مسئول روابط عمومی آب منطقه ای مازندران ضمن گفتگوی تلفنی با خبرنگار وارش نیوز اظهار داشت: ” کم آبی حوزه تجن ارتباطی با ساخت سد و واگردانی آب ها به سمت سمنان ندارد و تنها به دلیل کاهش بارش در این حوزه است که ما شاهد پر نشدن مخزن سد شهید رجایی هستیم. در حال حاضر تنها در حوزه تالار ، سمنانی ها موفق به معکوس کردن جریان آب به سمت استان خود شده اند. البته در حوزه تجن چند طرح از جمله سد سازی و واگردانی آب به سمت سمنان در دست مطالعه است منتها هنوز این کار به صورت عملی انجام نشده است.” به هر حال اگر سخنان روابط عمومی آب منطقه ای مازندران درست باشد هر چند در حال حاضر شاید اتفاق عملی نیافتاده باشد منتها با توجه به تعدد طرح ها و برنامه های سمنانی ها برای سرشاخه های حوزه تجن و باز هم با توجه به کاهش آبدهی در این حوزه هر گونه دخل و تصرف می تواند تبعات فاجعه باری را با خود به همراه داشته باشد.

 

اکنون که سمنانی ها به پشتوانه احساسات ناسیونالیتی حسن روحانی و تلاش های غیر معقول وزیر نیرو عزم خود را  برای تصاحب منابع آبی مازندران به ویژه در حوزه تالار، تجن و نکا (علاوه بر طرح جنجالی انتقال آب خزر به سمنان) جزم کرده اند مسئولان و نمایندگان مازندران باید با تمام قوا به صحنه بیایند تا مانع به سرانجام رسیدن چنین طرح هایی شوند چرا که اولا قرار نیست مردم مازندران تاوان تصمیمات غلط و غیرکارشناسی دولت ها در مورد مکان یابی اشتباه صنایع را بدهند و دوم محیط زیست شمال و اکوسیستم مازندران بیش از این نمی تواند در برابر چنگ اندازی دولتیان ، نوکیسه ها و کارخانه داران تاب بیاورد که اگر چنین اتفاقی رخ دهد تبعات هر گونه مشکل قومیتی و امنیتی برعهده دولتمردانی است که  زمینه های “جنگ آب” را فراهم کرده اند و باید پاسخگوی مردم و نسل های آینده باشند.

3 نظرات
  1. اصغری می گوید

    البته این پان‌سمنانیست بازی رو دکتر محمود احمدی‌نژاد شروع کرد و روحانی تنها ادامه دهنده‌ست

    مسئول روابط عمومی اقای براری، اهل چهاردانگه‌اند و پسوند سیاوش‌کلائی دارند.

  2. اصغری می گوید

    لطفا منبع رو ذکر کنید. خواهشا. الان فقط توی عکس اسم وارش اومده.

  3. اسماعیل شیخانی کیاسری می گوید

    مهندس حاج محمد دامادی در صحن علنی مجلس از این طرح غیر کارشناسی شده به شدت انتقاد کردند ومخالف سرسخت این طرح بودند

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.