پایگاه خبری چهاردانگه
بخش چهاردانگه شهرستان ساري

باداب‌سورت نابود شد، کیاسر را نابود نکنیم

علی جوادی که طرح خود (مسیر گردشگری از روستای کیاسر تا شهر ساری) را بر پایه مقایسه با دو طرح مشابه مسیرهای دوچرخه‌سواری کوهستانی در دو ایالت آمریکا پایه‌گذاری کرده بود، در پایان با سوال دو تن از شرکت‌کنندگان مواجه شد.

0

 

به گزارش پايگاه خبري چهاردانگه نيوز، به نقل از ایمنا، سالن امیرکبیر دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان (اصفهان) پنجشنبه گذشته میزبان اولين سمپوزيوم بين‌المللی فرصت‌ها و چالش‌های سرمايه‌گذاری در گردشگری ورزشی بود.

 

این سمینار یک روزه فرصتی بود برای محققان و فعالان در این حوزه تا با بررسی پتانسیل‌های این نوع خاص از گردشگری در ایران، فاصله کشورمان با دنیا در این زمینه را روشن کرده و نقشه راهی ترسیم کنند تا سرآغازی باشد برای بهبود سهم اندک ایران از درآمدهای حاصل از این صنعت پررونق در دنیا، این بار با نگاه ویژه به گردشگری ورزشی.

 

پس از سخنرانی سخنرانان دعوت شده به این سمینار و صحبت‌های سفیران اوگاندا و کنیا، نوبت به یکی از اصلی‌ترین بخش‌های این مراسم یعنی ارائه مقالات و طرح‌ها رسید. این پنل با ریاست دکتر نمازی‌زاده عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان و همراهی دکتر شهرام میرزمانی استاد دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی، میزبان ۴ مقاله بود.

 

مقاله «بازاریابی در گردشگری ورزشی؛ مفهوم‌شناسی الگو و اجرای عملیاتی» از دکتر افشار هنرور، طرح «مسیر گردشگری از روستای کیاسر تا شهر ساری» از علی جوادی مجری طرح و دانشجوی کارشناسی مدیریت جهانگردی دانشگاه پیام نور ساری، ارائه «طرح احداث مجموعه گردشگری ورزش‌های آبی در منطقه سد کارون ۴» از میلاد طائبی دانشجوی گردشگری حرفه‌ای دانشگاه علمی- کاربردی و مقاله «اثرات رویدادهای گردشگری بر زیرساخت‌های شهری با نگاه به شهر پکن در المپیک ۲۰۰۸ چین» از زهرا فراهانی دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شیخ‌ بهایی ۴ پنل ارائه شده در این بخش بود.

 

البته دومین و چهارمین مقاله، ارائه‌هایی بودند که بیش از دو مورد دیگر در پایان این بخش مورد سوال شرکت‌کنندگان قرار گرفت تا چالشی‌ترین بخش سمینار را شاهد باشیم. با نگاهی به موضوعات این دو مقاله به خوبی مشخص می‌شود که بحث اثرات این صنعت بر محیط زیست و چالش‌های همیشگی پیش‌رو، اصلی‌ترین دغدغه مردم و محققان است.

 

علی جوادی که طرح خود (مسیر گردشگری از روستای کیاسر تا شهر ساری) را بر پایه مقایسه با دو طرح مشابه مسیرهای دوچرخه‌سواری کوهستانی در دو ایالت آمریکا پایه‌گذاری کرده بود، در پایان با سوال دو تن از شرکت‌کنندگان مواجه شد.

 

باداب‌سورت نابود شد، کیاسر را نابود نکنیم

یکی از حضار که اتفاقاً اهل ساری بود با اشاره به شرایط منطقه گردشگری باداب‌سورت و اثرات مخرب هجوم گردشگران بر آن پس از معرفی در رسانه‌ها اظهار داشت: به نظر من تصدی‌گری دولت اثرات بسیار بدی بر گردشگری ورزشی خواهد گذاشت. از معرفی باداب‌سورت چه چیزی نصیب ما شد؟ و چقدر برای رفاه روستاهای اطراف هزینه شد؟ نگاه به این منطقه از بالا به پایین بود و تصمیم از بالا گرفته و اجرا شد و منجر به نابودی باداب‌سورت شد. طرحی که ارائه شد به نظر من در درازمدت سرمایه‌های طبیعی ما که تا به حال معرفی نشده -و چه خوب که معرفی نشده- را از بین خواهد برد؛ چون ظرفیت فرهنگی برای استفاده درست از این مکان‌ها متأسفانه در کشور وجود ندارد.

 

وی ادامه داد: بارها شده که یک سایت گردشگری به مردم معرفی شده و دولت سعی در توسعه آن کرده و با هجوم گردشگران، آن سایت نابود شده است مثل امروز که ما دغدغه ماسوله را داریم. می آییم روی همان جاذبه گردشگری، جاده و هتل می‌زنیم و اصل کار فراموش می‌شود. پس به نظر می‌رسد قبل از ارزیابی طرح‌ها باید آنها را ارزش‌یابی کرد.

 

در ادامه جوادی در پاسخ به این سوال گفت: «این موضوع به بحث فرهنگ‌سازی برمی‌گردد و باید در این سرمایه‌گذاری‌ها به مردم یاد بدهیم که اگر به جایی سفر می‌کنید زباله نریزید یا از ظروف یک بار مصرف استفاده نکنید و … . اما این معضل نباید به پاک شدن صورت مسئله منجر شود چراکه برای توسعه گردشگری در ایران راه زیادی در پیش داریم».
وقتی میلیاردها دلار صرف فرهنگ‌سازی می‌شود

 

زهرا فراهانی نیز در پاسخ به سوال یکی از اساتید که پرسید: آیا طرح ۱۶ میلیارد دلاری که برای رفع آلودگی هوای شهر پکن هزینه شد در اصفهان که در دی ماه یکی از آلوده‌ترین کلان‌شهرهای دنیا بود، قابل اجراست و چین چطور توانست آلودگی پکن را مهار کند؟ بیان داشت: «مهم‌ترین و تنها کاری که دولت چین انجام داد، فرهنگ‌سازی بود و شهروندان را طوری مجاب کرد که خودشان ترجیح دادند از دوچرخه استفاده کنند». 

 

اما نکته جالب در پاسخ فراهانی آنجا بود که گفت: «آن اندازه که این کشور در المپیک ۲۰۰۸ هزینه کرد، درآمد کسب نکرد و بعدها بود که تازه درآمدها به سمت چین سرازیر شد به طوری که در سال ۲۰۱۰، چین جزو ۶ مقصد اصلی گردشگران جهان قرار گرفت».

 

بنابراین به نظر می‌رسد فعالان و سرمایه‌گذاران گردشگری ورزشی به دلیل ارتباط مستقیم و پررنگ‌تر این گونه از گردشگری با طبیعت در مقایسه با گونه‌های دیگر این صنعت، باید حفظ محیط‌ زیست را در کنار سایر دغدغه‌های به حق خود برای توسعه گردشگری در ایران سرلوحه طرح‌های خود قرار دهند تا شاهد آنچه که امروز بر سر طبیعت بخش‌هایی از کشورمان آمده است نباشیم. 

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.