مرحوم حاج آقا مهدی ابراهیمی کیاسری، از مداحان خوش نام و خوش صدای کیاسری
این یادداشت به قلم آقای جلالی کیاسری در وصف مداح اهل بیت مرحوم حاج آقا مهدی ابراهیمی کیاسری نوشته شده است.
بنویسید شـدم پیـر ابا عبـــد الله نوکری پیر؛به تعبیر ابـا عبــدالله
بنویسید که از کودکی ام تا حالا بوده ام پای به زنجیر ابا عبدالله
فکر و ذکرم شده درگیر ابا عبدالله
این شعر به راستی وصفی است از یکی از مداحان خوشنام و خوش صدا و پیر غلام امام حسین که تمام عمر پر بار خود را وقف گرم کردن محافل عزاداری سالار شهیدان و ائمه اطهار کرد.
مرحوم”حاج اقا مهدی ابراهیمی کیاسری”
به گفته خودشان او متولد جلالی سال یعنی سال ۱۳۰۵ در کیاسر است. او برادری بزرگتر به نام”مصطفی “داشت که بسیار خوش صدا بود؛ و نوحه خوانی”قهار “بود تا این حد که صدای او در بین اهالی کیاسر مثل شده بود “کوئه مصطفی بخونده رقم” اما متاسفانه مصطفی در جوانی؛دعوت حق را لبیک گفت.
مدتی بعد مهدی به دنیا امد و چون پدرش معتقد بود که مصطفی به خاطر چشم زخم از دنیا رفته (به خاطر صدای زیبا و مرثیه خوانی نابش) مخالف مداحی مهدی بود و او را از مداحی منع میکرد.
اما حاج آقا مهدی به خاطر علاقه وافر به مداحی و اهل بیت به دور از چشم پدر و پنهانی در ۱۲ سالگی در مجالس و روضه ها حاضر بود و به مداحی و نوحه خوانی می‌پرداخت تا اینکه پدر از صدای رسای پسر علاقه و استعداد او مطلع شده و با مداح شدندش موافقت میکند.
به دیدن‌ترتیب حاج اقا مهدی در کنار فخر ذاکرین حاج شیخ احمد رجبی کیاسری که قرین رحمت الهی باشد شروع به تعزیه خوانی و مداحی می کند.
ایشان در نقش مخالف خوان در تعزیه بسیار بی همتا بود و از هوش و استعداد بی نظیری برخوردار بود به طوری که هر شعر را با یکبار خواندن حفظ می نمود.
آنطور که خودشان نقل میکردن؛ اشعار مرحوم صامت بروجردی که بسیار مشکل و سخت بوده را با یکبار خواندن حفظ می نمود که متاسفانه بعد ایشان کسی نتوانست آن را تکرار کند.
ایشان به حق گنجینه ای از اشعار ، سبک و دستگاهای موسیقی سنتی در مرثیه خوانی بود که بعد از رحلت شیخ احمد رجبی همراه فرزند خلف ایشان مداح خوش نام شیخ محمد‌رجبی که روحش شاد در مداحی و مرثیه خوانی لحظه های ناب و بدیع و خاطره انگیز را در این هنر ملی و مذهبی به وجود آوردند.
ایشان همچنین حافظ و قاری قرآن بود که مردم منطقه و به ویژه کیاسر هنوز نوای قرائت الرحمان او را در مراسم ترحیم و سینه زنی ، سه ضرب او در دسته روی ها را در اذهان دارند.
یا حضرت عباس
بر لب شط فرات فتنه بر انداختند
آیا خورشید خاور ، برادر ، شناور ، به بحر خون چرایی
ایشان در طول عمر پربرکت و پر بار خویش؛ بدون هیچ منت و‌چشم داشتی در طول سال در روضه های هفتگی کیاسر به مداحی و مرثیه خوانی پرداخت و گرما بخش این محافل بود که بدونه شک هیچوقت از یادها نخواهد رفت.
ایشان به خاطر رفاقت و ارادت که به شیخ محمد رحبی داشت وصیت نمود که او را در کنار رفیق و همراه قدیمی خویش به خاک بسپارند.
افسوس که نتوانستیم در طول عمر پر برکت ۹۲ ساله ایشان از مخزن و توانایی های ایشان در در امر مداحی مرثیه سرایی ، تعزیه خوانی و… استفاده نماییم و بی شک کیاسر یکی از بزرگترین مداحان خود را از دست داد و مطمئن سال های زیادی کسی نمی‌تواند جای ایشان را پر
کند.
هرچند صدای ماندگار ایشان همیشه در محافل عزاداری و مراسمات در کیاسر به گوش دل شنیده خواهد شد.
تشکر ویژه از جناب عبدالرَضا رجبی کیاسری
نوشته جلالی کیاسری
