ساخت راه دسترسی نوشهر به کجور طرحی بر روی کاغذ
آئین کلنگ زنی این طرح در سال ۱۳۸۸ با پیش بینی اعتباری حدود ۳۰ میلیارد ریال به طول حدود ۳۳ کیلومتر آغاز شد و قرار بود اجرای آن از جاده معدن منطقه ماشلک نوشهر آغاز و پس از گذر از میان جنگل های کجور به روستاهای “ویسر ” و “دلسم ” برسد اما این طرح در مسیر اجرا با مشکلاتی مانند محدودیت های زیست محیطی و کمبود اعتبار مواجه شد.
بررسی ها نشان می دهد که از گذشته تاکنون جاده ای با ابعاد کوچکتر در این منطقه وجود داشته و بیشتر برای اجرای طرح های جنگلداری و حمل و نقل چوب جنگلی با خودروهای سنگین استفاده می شد و برای کوتاه تر شدن مسیر و دسترسی آسانتر روستائیان وشهروندان بخش کجور به شهر نوشهر این موضوع در دستور کار مسئولان دوره گذشته در قالب مصوبه درآمد.
بخش کجور نوشهر با برخورداری از ۶۵ نقطه روستایی و ۲ نقطه شهری در فاصله حدود ۷۵ کیلومتری جنوب شرقی شهرستان نوشهر قرار دارد و این بخش دست کم ۱۲ هزار نفر جمعیت ثابت و ۲۵ هزار نفر جمعیت متغیر در خود جای داده است.
در حال حاضر مسیر دسترسی بخش کجور از طریق جاده چالوس انجام می شود که مشکلاتی مانند دوری راه ، اتلاف وقت ناشی از معضل ترافیک جاده کندوان، خطرات جاده ای برای ساکنان این بخش تاریخی فراهم کرده است.
اگرچه مسئولان ذیربط پیش از این در گزارشی اعلام کردند که سازمان حفاظت محیط زیست با اجرای این طرح موافقت کرده و به زودی عملیات اجرایی آن آغاز می شود اما بررسی ها و شنیده ها حاکی از آن است همچنان روند اجرایی این طرح ابتر باقی مانده است.
فرماندار شهرستان نوشهر اخیرا در نشست شورای اداری شهرستان اعلام کرد که سازمان حفاظت محیط زیست به دنبال پی گیری استاندار مازندران با اجرای این طرح منوط به آسیب نرسیدن به محیط زیست موافقت کرده است و به زودی عملیات اجرایی این طرح آغاز می شود.
شماری از شهروندان و روستائیان بخش تاریخی و کوهستانی کجور نوشهر با انتقاد از تاخیر در روند اجرای این طرح ، تاکید دارند اجرای این طرح جزو مطالبات و خواسته های به حق مردم این منطقه است.
یکی از اهالی روستای “اسلام آباد ” بخش کجور در این باره می گوید : ترمیم راه دسترسی مستقیم نوشهر به کجور می توانست این بخش را متحول سازد و زمینه مهاجرت از شهرها به روستاها را مهیا کند چرا که با بهره برداری از این طرح ، مسافت مسیر مورد استفاده روستائیان این منطقه نصف می شد.
علی هرچ پور در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود : مردم حدود ۱۰ سال حسرت اجرایی شدن این طرح را می خورند و در این مدت چشم انتظارند تا بلکه روزی فرا رسد مسئولان با رایزنی و پیگیری های مستمر موانع و مشکلات پیش روی اجرای این طرح را بردارند و آن را عملیاتی کنند.
وی اظهار داشت : درآمد اغلب روستائیان بخش کجور از طریق کشاورزی و دامداری است ، بنابراین بخشی عمده ای از درآمدهایشان به خاطر هزینه های تمام شده تولید و عرضه محصولاتشان در زمینه حمل و نقل ناشی از دوری راه از دست می رود.
علی شاهقلی پور یکی از اهالی روستای کینج نیز معتقد است دسترسی به راه آسان و مناسب برای آمد و شد و مبادلات اقتصادی می تواند به عنوان موتور محرکه و عامل بازکننده قفل توسعه پایدار در هر منطقه ای به شمار آید.
وی گفت : افزایش هزینه های سرسام آور حمل و نقل مصالح ساختمانی در اجرای طرح های عمرانی و نیز ساخت بناهای مسکونی از دیگر مشکلاتی است که روستائیان بخش کجور به علت بی بهره بودن از چنین زیرساختی تاوان آن را می پردازند.
رضا پاشا زانوسی دیگر اهالی روستای زانوس بخش کجور نیز گفت : تقویت بنیه اقتصادی و بهبود فضای کسب و کار در این بخش به برخورداری از راه مناسب و ایمن بستگی دارد.
وی افزود : مساله بعدی آنکه اگر بیماری بدحال در یکی از روستاهای بخش کجور نیاز به امکانات و فوریت های پیش بیمارستانی داشته باشد طبیعتا برای انتقال او از جاده چالوس به اولین مرکز درمانی نباید امیدی برای زنده ماندنش داشت.
این ساکن روستای زنوس خواستار توجه بیشتر مسئولان ذیربط برای اجرای هر چه سریعتر این طرح مصوب شده است.
رئیس اداره راه و شهرسازی شهرستان های نوشهر و چالوس در این باره می گوید اجرای این طرح از سال ۱۳۸۹ با صرف حدود ۸۰۰ میلیون تومان و با انجام اقداماتی مانند عملیات زیرسازی و روکش آسفالت به طول حدود ۲ کیلومتر انجام گرفت.
مجتبی شهسواری در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود : این طرح در مسیر اجرا با مخالف محیط زیست مواجه و از ادامه روند عملیات آن جلوگیری شد و با اینکه از زمان یاد شده تاکنون پی گیری و رایزنی های متعددی با مسئولان ذیربط صورت گرفت ولی این پی گیری ها نتیجه ای نداشت.
وی اظهار داشت : پاسخی که مسئولان محیط زیست داده اند آن اینکه زیر بارترافیک رفتن این مسیر سبب تهدید محیط زیست و به مخاطره انداختن امنیت حیات وحش این منطقه می شود.
رئیس اداره راه وشهرسازی شهرستان های نوشهر و چالوس گفت : امروز یکی از خواسته های بحق روستائیان و شهروندان بخش کجور دسترسی به راه مناسب و مستقیم به شهر نوشهر است.
شهسواری افزود : نبود چنین زیرساختی نتیجه اش آن شد که اکنون شاهد حرکت جمعیت انبوه روستائیان از بخش کجور به شهرها بوده که در پی آن غالب روستائیان از پیشه کشاورزی پدری شان دست کشیده و در شهرها به شغل های کاذب روی آوردند.
رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان نوشهر گفت که در گذشته چنین راهی وجود داشته و فقط برای تردد خودروهای سنگین و حمل و نقل چوب استفاده می شد.
کامبیز محسن سلطانی در مورد آنکه سازمان حفاظت محیط زیست با ترمیم این راه موافقت کرده ، افزود : مطرح کردن این موضوع از دیدگاه محیط زیست مردود بوده و مقام مسئولی که گفته سازمان حفاظت محیط زیست موافقت کرده ادعایی بیش نیست .
تماس خبرنگار ایرنا برای آخرین وضعیت از پیگیری های فرمانداری و دیگر مسئولان ذیربط برای رفع موانع و مشکلات پیش پای روند اجرایی این طرح ، متاسفانه نتیجه نداد.
بخش تاریخی ، ییلاقی و کوهستانی کجور نوشهر با قدمتی حدود ۷ هزار سال دارای ظرفیت های فراوان در حوزه گردشگری و کشاورزی است .
برخورداری از شرائط آب وهوایی مستعد در حوزه کشاورزی نظیر پرورش انواع گیاهان دارویی ، پرورش قارچ ، ماهی قزل آلا ،پرورش و تولید دام و طیور سنتی و صنعتی ، تولید انواع میوه های باغی مانند گیلاس ، گردو ، فندوق ، سیب ، انگور ، گلابی و نیز گندم ، جو ، برنج و حبوبات از مهم ترین ظرفیت های بخش کشاورزی کجوراست.
دارا بودن آب و هوای دل انگیز و مطبوع ، چشمه سارهای فراوان ، رودخانه های جاری ،جنگل های سربه فلک کشیده هیرکانی ،روستاهای با بافت سنتی و معماری قدیمی و موزه فرهنگی مردم شناسی کندلوس جزو توانمندی های حوزه گردشگری این منطقه است.
