پایگاه خبری چهاردانگه: بی تردید باید گفت دکتر« عالیه زمانی کیاسری » سرشناس ترین کاندیدای زن مجلس دهم در استان مازندران است.او ۴۵ ساله است، پدرش معلم بود و مادرش فرزند آیت ا… حاج شیخ اسداله زمانی کیاسری است. وی فارغ التحصیل رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز است و متخصص بیهوشی و مراقبت های ویژه است. دکتر زمانی ریاست بیمارستان های حضرت فاطمه زهرا(س) و امام خمینی (ره) ساری، ریاست دانشکده پیراپزشکی و سرپرستی مرکز آموزش مهارت های بالینی دانشگاه علوم پزشکی را طی سالهای ۷۸ تا ۹۲ عهده دار بوده است. تالیف کتاب، چاپ مقاله در مجلات معتبر داخلی و خارجی، استاد راهنما و مشاور پایان نامه پزشکی عمومی و تخصصی و…از جمله فعالیت های پژوهشی اوست.گفتگو با این کاندیدای نمایندگی مردم مرکز استان مازندران در خانه ملت در شرایطی که مردان متعددی گوی سبقت را به انحاء مختلف از هم می ربایند و تعدادی از آنها با هر ترفندی درصدد کسب آراء مردم هستند، خواندنی است. البته خودم معتقدم دکتر زمانی کیاسری برای اعلام حضورش در عرصه رقابت انتخابات مجلس دهم کمی دیرهنگام ورود پیداکرده است اما نکته جالب این است که به جرات می توان گفت نوع گفتمان وی باعث شده در همین مدت کوتاه نظرات بسیاری از شهروندان به ویژه جامعه بزرگ زنان را به خود جلب نماید. دکتر زمانی دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق عمومی ،همسر مهندس خوش اندام و مادر یک پسر ۱۳ساله به نام پارسا و یک دختر ۱۰ساله به نام پریا است.
*خانم دکتر چه خبر؟
-خبر خیر.سلامتی مردم.
*منظورم فعالیتهای انتخاباتی است.
– استقبال و محبت و عنایت مردم واقعا جالب و وصف ناپذیر است. از این همه لطف و مهربانی مردم به ویژه بانوان سپاسگزارم.
*فکر نمی کنید خیلی دیر اعلام حضور کردید؟اصلا چه شد به این فکر بیفتید که نماینده مجلس شوید؟
– معتقدم اگر بتوانیم در همین مدت به درستی با شهروندان ارتباط برقرارکنیم و برنامه های خود با کمک رسانه ها و برگزاری جلسات ابزارهای نوین ارتباطی نظیر فضای مجازی خوب تشریح نماییم،نتیجه مطلوب حاصل خواهد شد.اطمینان دارم شهروندان ما بسیار باهوش و تحلیل گرند.علت ورودم به این عرصه هم ادای تکلیف نسبت به شهروندان و بانوان است. معتقدم می توانم علاوه بر تاثیرگذاری در حوزه های مختلف سیاسی و فرهنگی و اقتصادی برای ارتقای جایگاه اجتماعی بانوان نیز کاری بکنم.
*یعنی امیدوارید به مجلس راه یابید؟
– همواره به لطف و عنایت خداوند ،نیت خیر وهمت عالی و رسیدن به هدف درست با مسیرهای درست امیدوارم.
* می گویند شما کاندیدای تخصصی زنان هستید؟
– من با همه اقشار جامعه جلسات مشترک برگزار می کنم.شاید ترویج این انگاره مبنای حسی و عاطفی داشته باشد و حضورم به نوعی یک ارزش گذاری برای زنان محسوب شده است.بانوان تا کنون از مزیت داشتن نماینده زن محروم بودند.حالا تلاش دارند از فضای به وجود آمده به بهترین صورت استفاده نمایند.باید بپذیریم آنها به عنوان جمعیت ۵۰درصدی جامعه نیاز دارند نماینده ای از جنس خودشان داشته باشند.این هم به نفع آنان است و هم به نفع مردان و هم به نفع کل جامعه.توازن در این زمینه خوب است.
*فکر کنید مردم به شما رای دادند و به عنوان نماینده وارد مجلس شدید.چه کارهایی در دستور کار شماست؟فکر می کنید چه کارهایی بوده که تا حالا انجام نشده و شما میتوانید انجام دهید؟
-خیلی کارها هست که باید انجام شود.در حوزه اقتصاد و اشتغال وضعیت مازندران را نگاه کنید. آیا قابل قبول است استانی با ویژگیهای مازندران که از همه فاکتورهای توسعه برخوردار است در تامین معیشت ۳میلیون جمعیت خود ناتوان باشد؟ آیا قابل قبول است مازندران سومین استان بیکار کشور باشد و ۶۶درصد زنان جوان این استان بیکار باشند؟ نگاهی گذرا به سیمای اقتصادی مازندران بوضوح نشان می دهد که این استان علی رغم دارا بودن مجموعه ای از مولفه های موثر در فرایند توسعه نظیر آب فراوان، خاک حاصلخیز، نیروی انسانی مجرب و ارزان، دسترسی به شریان های ارتباطی ملی، منطقه ای و جهانی و پیشتاز بودن در تولید بسیاری از محصولات و تولیدات زراعی و دامی و علی رغم دارا بودن با شکوهترین چشم انداز های طبیعی و گردشگری هنوز نتوانسته جایگاه واقعی خود را در اقتصاد کشور بازشناسد و کماکان با حرکت در مسیر توسعه نیافتگی روزگاری را سپری می کند که در آن شتاب فقر بر آهنگ توسعه غلبه دارد. اختصاص کمترین طرح های ملی و پروژه های عمرانی اشتغال زا، مولد و راهبردی به این استان، عدم پایه گذاری صنعت به بهانه واهی حفظ محیط زیست در طول سالهای گذشته، نابسامانی کسالت آور و ناامیدکننده در مدیریت اقتصادی استان بویژه در بخش کشاورزی و توریسم که بستر و اساس اقتصاد مازندران را تشکیل می دهد، هرج و مرج و نابسامانی در سیستم بازار و گرفتار آمدن تولیدکنندگان محصولات زراعی و دامی در چنگال دلالها و واسطه ها و نبود نظام قیمت گذاری مصوب و قابل اجرا به خصوص در زیربخشهای کشاورزی، استیلای روابط بر ضوابط در نظام اداری و دست و پاگیر بودن سیستم بوروکراسی از جمله معضلات مدیریتی است که ساکنان این خطه زرخیز سالهاست با آن دست و پنجه نرم می کنند. ساحل زیبای خزر که می تواند بستر نوینی برای شکوفا یی اقتصاد استان باشد، آن چنان به تصرف اشخاص حقیقی و حقوقی و شرکتهای دولتی درآمده که ازگستره ۳۳۰ کیلومتری آن کمتر از۲۰کیلومتر آن برای استفاده ۲۰میلیون مسافری که همه ساله به استان سفر می کنند باقی مانده است! جنگل کماکان در حال نابودی است و مراتع روز به روز برهنه و عریان تر می شود. هنوز بحران آب با وجود بارندگی های بسیار مطلوب بعلت عدم وجود زیرساختهای ذخیره سازی و انتقال، ساکنان مازندران بویژه کشاورزان را آزار می دهد و در سرزمینی که دست کم ۶ماه از سال باران می بارد، خشکسالی چون عفریتی هلاک کننده زمین و زمان را تهدید می کند.
واقعا جهت گیری اقتصادی استان به کدام سو می رود؟ اگر رویکرد توسعه اقتصادی استان بر محور کشاورزی استوار است پس چرا کشاورز و کشاورزی در مازندران روند واپسگرایی را طی می کند و بقول معروف کشاورزان می کارند و دلالان درو می کنند؟ اگر استراتژی توسعه استان بر محور گردشگری تمرکز یافته است پس چرا روند بهره وری از ظرفیت های گردشگری استان همانند انسانهای نخستین است؟ و خلاصه اگر توسعه صنعتی در دستور کار برنامه ریزان اقتصادی استان است. پس چرا ساکنان استان رویداد مبارکی را در عرصه شاهد نیستند و مضافا اینکه همین واحدهای کم شمار تولیدی و صنعتی استان نیز در ورطه ورشکستگی دست و پا می زنند؟
به نظرم اینها معظلاتی است که حل آن در توان مقامات استان نیست و لزوما باید از طریق نمایندگان پیگیری شود.
*مایلم نظر شما را درباره مدیریت استان بدانم؟
معتقدم در شرایط کنونی روزگار اقتصادی و معیشت بخش وسیعی از مردم مازندران مطلوب نیست و متأسفانه این شرایط بغرنج هرسال تشدید می شود. به گونه ای که بسیاری از شهروندان مازندرانی معتقدند وضعیت اقتصادی شان نسبت به سالهای گذشته به مراتب بدتر شده است، واین در حالی است که استان مازندران دارای بیشترین ظرفیتهای بالقوه اقتصادی در میان استانهای کشور است. تولید بیش از ۷۰ نوع محصول کشاورزی، دارا بودن معادن بسیار غنی، دسترسی به کرانه های زیبا و توریستی دریای خزر، وجود نیروی کار جوان و تحصیل کرده، شرایط طبیعی و اقلیمی مناسب، و مهمتر از همه مردمانی سختکوش و صبور از مهمترین فاکتورهای مازندران برای دستیابی به رشد و توسعه است. با این حال متاسفانه مشاهده می کنیم که مازندران به واسطه روزمرگی بسیاری از مدیران،دارای مشکلات اقتصادی عدیده تر و بغرنج تراز سایر استانهاست.از این رو باید گفت،«مدیریت کارآمد »همچنان بعنوان حلقه مفقوده در فرایند توسعه مازندران خودنمایی می کند و انگار تقدیر ساکنان صبور این استان به گونه ای رقم خورده که هر دولتی که سکان مدیریت اجرایی کشور را در دست بگیرد قرار نیست تغییری در روزگار اقتصادی این خطه از ایران بزرگ حادث شود!
به اعتقاد من، استان مازندران به هیچ رو شایسته و سزاوار روزگار اقتصادی این چنین تراژیک و مصیبت بار نیست و همگان بدرستی می دانند که مازندران در قیاس با استان های لم یزرع و برهوتی چون کرمان و یزد و سمنان توسعه نیافته تر و عقب مانده تر است و این همه را باید محصول نگاه تبعیض آمیز مسوولان و برنامه ریزان اقتصادی، سوء مدیریت های اعمال شده از گذشته تاکنون دانست.
*به نظرشما برای توسعه استان مازندران وترسیم خط پایان رکود چه نسخه ای لازم است؟
– سالها حق مازندران در قالب مصوبه ای غیر علمی به سایر استان ها داده شد و با وجود اعلام مازندران بعنوان قطب کشاورزی، وضعیت امروز استان به جایی رسیده که به جرات می توان گفت در این استان وزن مسائل و مشکلات کشاورزی سنگین تر از تولیدات آن است! و این دقیقا بدان معناست که برنامه ریزان و تصمیم سازانی که در طول سالیان گذشته با تصمیمات غیر اصولی خود توسعه صنعتی را از مازندران گرفتند و بر توسعه کشاورزی تاکید نمودند، حتی در زمینه کشاورزی هم به تعهدات خود عمل نکرده اند!! البته بازهم تاکید می شود که در طول سالهای گذشته تلاش های زیادی از سوی مدیران استان برای سرمایه گذاری دربخش های مختلف مازندران صورت گرفت اما از آنجاییکه در فرایند این اقدامات، هیچ جاذبه ، امتیاز و اولویتی از سوی تصمیم سازان لحاظ نشده بود، این تلاش ها نیز عملا فاقد هر گونه کارآیی و ثمربخشی شد و وضعیت به گونه ای پیش رفت که تداوم فعالیت بسیاری از واحدهای صنعتی و تولیدی استان در هاله ای از ابهام قرار گرفت. به اعتقاد کارشناسان، اجرای سیاست ها و برنامه های اقتصادی دولت که با هدف جبران مافات در دستور کار قرار می گیرد لزوما باید در پرتو برنامه حمایتی باشد تا سرمایه گذاری در مازندران که امروزه در شمار استان های محروم کشور محسوب می شود،جذاب تر و اقتصادی تر از سایر استان ها جلوه کند، چرا که اگر غیراز این باشد هیچ تغییری در روزگار اقتصادی استان مازندران حادث نخواهد شد و کماکان وجود انگیزه های فراوان سرمایه گذاری در کرمان و سمنان و اصفهان به لحاظ برخورداری از امتیازاتی ویژه رویاهای ما را نامحقق خواهد ساخت!
*خوشحال هستید که برخی از رقبای شما رد صلاحیت شدند؟
–خوشحال نیستم.ترجیح می دهم شایستگی ها بیشتر ملاک عمل باشد و تعداد افراد شایسته در عرصه های مختلف افزایش یابد.
*می گویند در کار اداری بسیار سخت گیر،جدی و غیرقابل انتقاد هستید؟
-هر وظیفه ،کار و مسئولیت اداری یا هر عنوان دیگری ،امانتی است که به فرد سپرده می شود و باید به شدت در حفظ آن امانت مراقبت شود.بنده همیشه سعی کرده ام در تمامی امور و انجام وظیفه اعم از درمانی ،آموزشی و اداری و مدیریتی دقیقا بر مبنای قوانین و مقررات و ارزشهای اخلاقی و اخلاق حرفه ای ،صداقت و شفافیت در عملکرد و با رعایت و حفظ احترام به دیگران(مردم و ارباب رجوع) رفتار نمایم.
*چقدر اهل صلحه رحم و دید و بازدید هستید؟
-معتقدم صلحه رحم به آرامش و سعادت خانواده ها کمک می کندو من هم سعی می کنم از مواهب آن بهره مند شوم.
*آشپزی هم می کنید؟
-درصورتی که فرصت داشته باشم حتما.
*چه نوع غذاهایی را دوست دارید؟
-اکثر غذاها را دوست دارم.
*نظر همسر شما درباره دستپخت تان چیست؟
-مثبت و همراه با رضایت مندی.
*می گویند پزشکان خیلی پول دارند و زندگی تجملی دارند.این موضوع درست است؟
-اکثر پزشکان بالقوه پول دار نیستند. پزشکی شغلی است که درآمد بالایی برحسب نوع کار و تخصص ومیزان کار پزشک می تواند ایجاد کند.اما زندگی تجملی امروز در اکثر اقشار کم و بیش رواج پیداکرده که به نوعی نشانه وضعیت نامناسب فرهنگی جامعه است.نکته مهم این است که در جامعه درآمد پزشک که دوران بسیار سخت و طولانی تحصیل پزشکی عمومی،تخصصی و امتحانات سنگین را می گذرانند نقل محافل است، ولی پول بسیار زیاد ی که در مشاغل کاذب دلالی و واسطه گری با سوادهای کم و مدرکهای بی اعتبار توسط افراد کسب می شود اصلا مطرح نمی گردد. معتدم جامعه ای که در آن به پزشکان بابت کسب درآمدهای ناشی از ارائه خدمات تخصصی حیاتی حمله می شود و با بدترین نگاه دیده می شود و به موازات آن از کنار ثروت اندوزی و سوداگری دلالان و سودجویان و امثالهم به راحتی عبور می کنند دچار فقر فرهنگی و اخلاقی است.
*اهل سفرهای خارجی هم هستید؟تا حالا به کدام کشورها سفر کردید؟
-زیاد نه. ولی تا کنون علاوه بر تشرف به حج تمتع و عمره به کشورهای روسیه و ترکیه هم سفر داشته ام.
*تشویق و تنبیه فرزندانتان چگونه است؟بیشتر تشویق می کنید یا بیشتر تنبیه؟
-برای تشویق از دوست داشتنی هایشان مثل رفتن به پارک یا مسافرت یا خرید وسایل مورد علاقه یا هدیه استفاده می کنم.درمورد سنین مشابه فرزندانم (کوچکتر یا بزرگتر) به تنبیه اعتقادی ندارم.ترجیح می دهم در مورد موضوعات پیش آمده با فرزندانم صحبت و گفتگو کنم.
*اهل هدیه دادن هم هستید؟مهمترین و بهترین هدیه ای گرفتید چه بود؟
-بله.تندیس یادواره شهداءمنتسب به کارکنان بیمارستان امام خمینی«ره» ساری که از سوی ستاد برگزاری یادواره در اسفندماه ۱۳۹۱به من اهداء شد.
*آخرین باری که به همسرتان هدیه دادید ؟چه بود؟
-روز تولد حضرت علی«ع» یک عطر به ایشان هدیه دادم.
*بیشتر درونگرا هستید یا برونگرا؟
-تلفیقی از هردو.
*یک جمله درباره عشق بگویید؟
-عشق نهایت دوست داشتن است.
*اهل موسیقی هم هستید؟ بیشتر چه موسیقی را گوش می دهید؟
-بله. به موسیقی سنتی علاقه دارم.
* اشتغال مهمتر است یا ازدواج؟
-ازدواج اساس تشکیل خانواده و خانواده اساس جامعه و ضامن حیات و بقای جانعه است. اشتغال جهت انجام امر مقدس ازدواج و تشکیل خانواده ،ضرورت بنیادین است.
*وقتی یک زن خیابانی را می بینید چه حسی به شما دست می دهد؟
-فاجعه.زن خیابانی حاصل نابسامانی در مدیریت جامعه و فقر شدید فرهنگی و اخلاقی است.
*می گویند خیلی رک هستید. چرا؟
-صادق و شفاف هستم.و ترجیح می دهم به مردم و ارباب رجوع احترام بگذارم.صداقت و شفافیت در گفتار و رفتار و عمل نهایت ادای احترام به مردم است.روابط فاقد ضوابط را یکی از عوامل اصلی در ایجاد مفاسد اقتصادی ،اجتماعی،فرهنگی و سیاسی می دانم.
*و سخن پایانی….
-من به سلامت جامعه می اندیشم و معتقدم این مهم با مشارکت و همکاری مردم محقق می شود.
گفتگو از: کوروش غفاری چراتی
ما با علایق نماینده ها کاری نداریم قرار نیست براشون اهنگ بزاریم و قرار اشپزی در مجلس نداریم….
درون یا برون گرا بودن مهم نیست حق یا ناحقگرا بودن مهمه!!!!
تمام این تبلیغاتها و سخنرانی ها باید بعداز نمایندگی باشه تا در صدد اصلاح بربیایدکه معلوم شود تسهیلات دولت در کجا مصرف میشه!!!!
اتفاقا کاربر گرامی سوالات بالا نشان دهند نگاه درست این ن خانم دکتر به خانواده است.. تمام موارد ذکر شده می تواند در جای خود یه حفظ و انسجام خانواده کمک کند. همه اینها به نوعی وابسته به این است که نمایندگان مجلس شرایط زندگی مردم را به گونه ای برنامه ریزی و نمایند که پدر و مادر خانواد ه حوصله انجام کارها و روزمره های زندگی را داشته باشند. نه اینکه مرتبا به خطر سهل انگاری مسولین درگیر دو دو تا زندگی باشند و هیچ فرصتی برای خود و خانواده نداسته باشند.