استایمان معماریان دامپزشک حیات وحش اظهار داشت: جمعیت میمون رزوس از پاکستان به سمت شرق و جنوب شرقی آسیا تا چین گسترش یافته و رزوس تنها میمون کشور افغانستان است، از خانواده ماکاک‌ها بوده و وحشی‌ترین و پرخاش‌ترین میمون دنیا قلمداد می‌شود.
وی افزود: گونه نر این میمون قلمرو طلب بوده و دندان نیش بسیار قوی دارد، به طوری که به هنگام حمله گاز گرفته و بسیار آسیب رسان است.
دامپزشک حیات وحش تأکید کرد: این گونه بیماریهای مشترک بسیاری با انسان داشته و پس از حمله به انسان مشکلات اساسی برای او ایجاد می‌کند، حتی به راحتی باعث مرگ انسان نیز می‌شود.
معماریان با بیان این که پرخاشگری این گونه غیرقابل کنترل و پیشگیری است، افزود: پس از انتقال بیماری به انسان، شرایط درمان امکان پذیر نیست، سل، ابولا، ماربورک، بیماریهای انگلی و ویروس‌های مختلف و شایع‌تری همچون هرپسB از جمله بیماری‌هایی است که به انسان منتقل می‌کند.
وی گفت: ۷۶ درصد رزوس‌ها ناقل بیماریهای بدون علامت به انسان هستند، بنابراین نباید به عنوان حیوان خانگی نگهداری شود.
دامپزشک حیات وحش تأکید کرد: متأسفانه مدت‌هاست میمون رزوس به طور قاچاق وارد کشور می‌شود و چون در دوران کودکی جذابیت قابل توجهی دارد به عنوان حیوان خانگی در منازل نگهداری می‌شود.
معماریان افزود: وقتی این حیوان بزرگ شد، به علت پرخاشگری‌هایش توسط انسان در طبیعت رها می‌شود و چون گونه بومی کشور نیست به حیوانات بومی به ویژه گونه‌های کوچک جسته آسیب می‌رساند، مخصوصا اگر جمعیت آن ها گسترش یابد.
وی تصریح کرد: این گونه به طور قاچاق از مرزهای شرقی وارد کشور شده و به عنوان حیوان خانگی نگهداری می‌شود، از این نظر ما با افزایش چشمگیر این حیوان در کشور مواجه هستیم.
دامپزشک حیات وحش گفت: به طور آزاد نیز وجود میمون رزوس در جنگل‌های شمال، مازندران و گیلان گزارش شده است، امیدواریم جمعیت آزاد این گونه افزایش نیافته باشد.
معماریان ضمن انتقاد از اجرا نشدن قوانین در این خصوص افزود: با این که قوانینی مثل جریمه برای جلوگیری از قاچاق وجود دارد، اما متأسفانه این موضوع اعمال نمی‌شود.
وی تأکید کرد: وظیفه کنترل جمعیت این گونه و جلوگیری از ورود گونه‌های غیربومی به کشور بر عهده سازمان حفاظت محیط زیست است.
معماریان گفت: باید مبادی ورودی کالا در جهت جلوگیری از قاچاق به طور جدی کنترل شود و حتی باید از خرید و فروش هر نوع گونه غیربومی ممانعت کنند تا جمعیت آزاد خانگی این قبیل حیوانات محدود و راه حلی برای خروج آن ها در نظر گرفته شود.
