مدیرکل میراث فرهنگی مازندران با اشاره به اینکه تعریف درستی از گردشگری مزرعه در این استان وجود ندارد، گفت: به همین دلیل این نوع گردشگری در مازندران با تمام ظرفیت هایی که در این خطه دارد در انزوا قرار گرفته است.
سیف الله فرزانه در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به اهمیت و نقش گردشگری مزرعه در توسعه گردشگری مازندران اظهار کرد: در مدت پنج ماهی که به عنوان مسئول استان در این حوزه منصوب شدم طرحی بنام گردشگری مزرعه تا پیش از این اجرایی نشده بود و در حال حاضر به صورت جدی پیگیری این نوع گردشگری هستیم.
وی با بیان اینکه در حال حاضر گردشگری مزرعه با همکاری مستقیم جهاد دانشگاهی در یکی از روستاهای جویبار در حال اجرا است، افزود: سایر شهرهای مازندران نیز در این زمینه ظرفیتهای زیادی دارند که در حال پیگیری جهت اجرا هستیم.
مدیرکل گردشگری صنایع دستی و میراث فرهنگی مازندران از این نوع گردشگری به عنوان یک مدل جدید گردشگری یاد کرد و گفت: گردشگری مزرعه با طبیعت گردی و گردشگری کشاورزی همخوانی دارد بنابراین با کمک و حضور رسانه‌ها می‌توان این ظرفیت بزرگ را توسعه داد.
فرزانه در پاسخ به این پرسش که چرا تاکنون سایر شهرستان های مازندران به گردشگری مزرعه نپرداختند، تصریح کرد: عدم تعریف درست و تداخل با طبیعت گردی و کشاورزی باعث شده این نوع گردشگری در انزوا بماند. بسیاری از افراد از آب بندان ها که ظرفیت مناسبی است به عنوان گردشگری مزرعه تعریف کردند اما مالکیت عرصه با امور اراضی یا منابع طبیعی و مدیریت نیز با آب منطقه‌ای بوده و حق آبه نیز با مردم است.
این مسئول تاکید کرد: تعداد ۸۰۰ آب بندان در مازندران وجود دارد و اگر از ۲۰ درصد ظرفیت این آب بندانها در راستای گردشگری مزرعه استفاده شود عدد قابل توجهی خواهد شد. دستگاه هایی چون منابع طبیعی و محیط زیست دارای قوانین و ضوابط خاص خود هستند و ما باید خودمان را با این قوانین وفق دهیم.
به گزارش پایگاه خبری چهاردانگه، به نقل از ایسنا، گردشگری کشاورزی، عملی است که برای جذب گردشگران به یک منطقه برای اهداف کشاورزی صورت می‌گیرد. گردشگری کشاورزی با جذب گردشگران به مناطق روستایی باعث ایجاد شکلی از آرامش روحی و روانی در آن‌ها شده و هم جنبه آموزشی و هم تفریحی دارد.
همچنین این نوع از گردشگری گزینه دیگری برای تنوع فعالیت‌های کشاورزان و کارآفرینانی است که مایل به فعالیت‌های کشاورزی و مهمان نوازی در مزرعه خویش بوده و این امر فعالیت‌های اقتصادی بیشتری را در مناطق روستایی به ارمغان می آورد.
به‌طور کلی تصوری که از گردشگری وجود دارد، این است که برای شکل گیری گردشگری نیاز به محرک‌ها و عناصر بزرگی است که بتواند جذب توریست کرده و سبب ماندگاری گردشگر شود.
مدیرکل میراث فرهنگی مازندران با اشاره به اینکه تعریف درستی از گردشگری مزرعه در این استان وجود ندارد، گفت: به همین دلیل این نوع گردشگری در مازندران با تمام ظرفیت هایی که در این خطه دارد در انزوا قرار گرفته است.
سیف الله فرزانه در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به اهمیت و نقش گردشگری مزرعه در توسعه گردشگری مازندران اظهار کرد: در مدت پنج ماهی که به عنوان مسئول استان در این حوزه منصوب شدم طرحی بنام گردشگری مزرعه تا پیش از این اجرایی نشده بود و در حال حاضر به صورت جدی پیگیری این نوع گردشگری هستیم.
وی با بیان اینکه در حال حاضر گردشگری مزرعه با همکاری مستقیم جهاد دانشگاهی در یکی از روستاهای جویبار در حال اجرا است، افزود: سایر شهرهای مازندران نیز در این زمینه ظرفیتهای زیادی دارند که در حال پیگیری جهت اجرا هستیم.
مدیرکل گردشگری صنایع دستی و میراث فرهنگی مازندران از این نوع گردشگری به عنوان یک مدل جدید گردشگری یاد کرد و گفت: گردشگری مزرعه با طبیعت گردی و گردشگری کشاورزی همخوانی دارد بنابراین با کمک و حضور رسانه‌ها می‌توان این ظرفیت بزرگ را توسعه داد.
فرزانه در پاسخ به این پرسش که چرا تاکنون سایر شهرستان های مازندران به گردشگری مزرعه نپرداختند، تصریح کرد: عدم تعریف درست و تداخل با طبیعت گردی و کشاورزی باعث شده این نوع گردشگری در انزوا بماند. بسیاری از افراد از آب بندان ها که ظرفیت مناسبی است به عنوان گردشگری مزرعه تعریف کردند اما مالکیت عرصه با امور اراضی یا منابع طبیعی و مدیریت نیز با آب منطقه‌ای بوده و حق آبه نیز با مردم است.
این مسئول تاکید کرد: تعداد ۸۰۰ آب بندان در مازندران وجود دارد و اگر از ۲۰ درصد ظرفیت این آب بندانها در راستای گردشگری مزرعه استفاده شود عدد قابل توجهی خواهد شد. دستگاه هایی چون منابع طبیعی و محیط زیست دارای قوانین و ضوابط خاص خود هستند و ما باید خودمان را با این قوانین وفق دهیم.
به گزارش پایگاه خبری چهاردانگه، به نقل از ایسنا، گردشگری کشاورزی، عملی است که برای جذب گردشگران به یک منطقه برای اهداف کشاورزی صورت می‌گیرد. گردشگری کشاورزی با جذب گردشگران به مناطق روستایی باعث ایجاد شکلی از آرامش روحی و روانی در آن‌ها شده و هم جنبه آموزشی و هم تفریحی دارد.
همچنین این نوع از گردشگری گزینه دیگری برای تنوع فعالیت‌های کشاورزان و کارآفرینانی است که مایل به فعالیت‌های کشاورزی و مهمان نوازی در مزرعه خویش بوده و این امر فعالیت‌های اقتصادی بیشتری را در مناطق روستایی به ارمغان می آورد.
به‌طور کلی تصوری که از گردشگری وجود دارد، این است که برای شکل گیری گردشگری نیاز به محرک‌ها و عناصر بزرگی است که بتواند جذب توریست کرده و سبب ماندگاری گردشگر شود.
