مهمترین مطالبات مردم چهاردانگه از رییس جمهور در سفر استانی

در آستانه سفر دولت تدبیر و امید به استان مازندران هستیم. بدون شک استان مازندران نقش بسیار مهمی در پیروزی دکتر حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۲ داشت. مردم مازندران انتظار داشتند این استان در سفر ریاست جمهوری جزء اولین استان ها باشد و انتخاب چند وزیر از استان مازندران را حق خود می دانستند که هر دو مورد محقق نشد. حال که در آستانه سفر دولت تدبیر و امید به استان مازندران هستیم، مهمترین مطالبات مردم بخش محروم چهاردانگه شهرستان ساری از ریاست جمهوری را مطرح می نماییم که امید می رود استاندار مازندران و فرماندار شهرستان ساری آن را در دستور کار خود قرار دهند و در این سفر از دولت مطالبه نمایند:

۱- تعریض و بهسازی جاده ساری – کیاسر – سمنان: این جاده که شاهراه ارتباطی استان مازندران به استان سمنان و جنوب و شرق کشور است به جاده مرگ شهرت یافته است! انتظار می رود دولت با توجه به اهمیت این جاده، تعریض و حذف نقاط حادثه خیز را در دستور کار خود قرار دهد.

۲ – بهسازی و آسفالت جاده های روستایی بخش چهاردانگه: راه های روستایی بخش چهاردانگه در بدترین وضعیت خود در استان مازندران قرار دارند! اکثر روستاهای بخش چهاردانگه از داشتن راه ارتباطی مناسب برخوردار نیستند و جاده های ساخته شده نیز از کمترین کیفیت و امنیت برخوردارند. بعنوان نمونه جاده دهستان چهاردانگه از روستای ایلال تا بالاده به طول ۲۰ کیلومتر مدت ۵ سال است که در دست بهسازی و آسفالت بوده و فقط ۴ کیلومتر آن آسفالت شده است.

۳ – جلوگیری از حمل و دپوی غیربهداشتی زباله های ساری به بخش چهاردانگه: زباله های شهر ساری که اکنون نزدیک به ده سال است به چهاردانگه منتقل می شود، باعث تخریب محیط زیست منطقه شده و شیرابه آن و تردد کامیونهای حمل زباله، جان و سلامتی مردم چهاردانگه را تهدید می نماید. مردم برای جلوگیری از آوردن زباله درخواست اکید دارند تا جلوی حمل و دپوی غیربهداشتی زباله ها گرفته شود.

۴ – ساماندهی اماکن گردشگری چهاردانگه: بخش چهاردانگه به علت برخورداری از اقلیم متنوع و داشتن مراکز مهم گردشگری منحصر به فردی چون چشمه سورت، دریاچه های الندان و چورت، پارک ملی کیاسر (شاهدژ)، منطقه حفاظت شده چهارنو و …. از مناطقی می باشند که بیشترین پتانسیل جذب گردشگر و کوهنورد داخلی و خارجی را دارد، متاسفانه هیچ گونه سرمایه گذاری در این بخش صورت نگرفته و مسافرانی که از راه های دور و نزدیک و حتی خارج از کشور به مراکز گردشگری چهاردانگه روی می آورند از حداقل امکانات رفاهی برخوردار نیستند. (حتی چشمه زیبای سورت دومین اثر طبیعی ثبت شده ایران بخاطر بی تدبیری و سوء مدیریت مسئولان دست اندرکار رو به نابودی رفته و بازدید از آن تعطیل شده است).

۵ – کمبود آب آشامیدن و کشاورزی: بیشتر روستاهای بخش چهاردانگه دارای آب آشامیدنی بهداشتی نیستند و در فصل تابستان شدیداً در مضیقه می باشند. در بخش کشاورزی هم شاهد کمبود شدید آب هستیم که امسال نزذیک به ۲۵۰ هکتار شالیزاری اصلاً به زیر کشت نرفت و ۱۰۰ هکتار هم بعد از نشاء خشک شد و ۳۵۰ هکتار به سختی فصل زراعی را پشت سر گذاشتند.احداث سد چهاردانگه و گسترش و لایروبی آیندان الندان می تواند مشکل آب کشاورزی را حل نماید.

۶ – فعال نمودن شهرک های صنعتی منطقه: در بخش چهاردانگه دو شهرک صنعتی وجود دارد که تقریباً اکثر کارخانه های موجود در آن تعطیل هستند و در صورتی که جوانان منطقه به علت بیکاری به استان های دیگر کوچ نمودند و روستاها تقریباً از سکنه خالی شده و بعضی از روستاها ۱۰۰% خالی از سکنه شده اند.

۷ – حمایت برای تغییر الگوی کشت: کشاورزی سنتی حتی جوابگوی هزینه های خود نمی باشد تا چه رسد به اینکه بخواهد برای کشاورز منبع در آمد هم باشد! تنها راه نجات کشاورزی در بیشتر روستاها تغییر الگوی کشت می باشد و تخصیص وام به کشاورزان و تامین نهادهای آن می تواند کمک موثری به رونق و بازده محصولات کشاورزی منطقه باشد.

۸ – ساماندهی معادن چهاردانگه: بخش چهاردانگه در زمینه معدنی بسیار غنی می باشد، دارای معادن متعدد زغال سنگ، سنگ فلورین و سنگهای تزیینی می باشد و در صورت احیای معادن منطقه، زمینه اشغال خیل زیادی از جوانان بیکار  فراهم می شود.

۹ – جلوگیری از نابودی جنگلها: در سال های اخیر شاهد سیل های زیادی در بخش چهاردانگه هستیم که علت اصلی آن برداشت بی رویه از جنگل می باشد. در صورت ادامه برداشت غیر اصولی از جنگل، باید شاهد پیامدهای ناگواری چون سیل های ویرانگر و نابودی کشاورزی و مهاجرت باقی مانده روستائیان به شهر باشیم.

۱۰ – حفظ تنوع زیستی چهاردانگه: بخش چهاردانگه از تنوع زیستی فراونی از گونه گیاهی و جانوری برخوردار است که متاسفانه در سالهای اخیر شاهد شکارهای غیرقانونی حیوانات و آسیب های جدی به گونه های گیاهی و جانوری بوده ایم. برای حفظ این میراث ارزشمند، تمامی سرزمین بخش چهاردانگه به عنوان منطقه حفاظت شده و  پارک ملی تعریف شود.

۱۱ – احیا و راه اندازی کارگاه های کوچک صنایع دستی: بخش چهاردانگه به واسطه داشتن پیشینه در زمینه صنایع دستی از جمله بافندگی، نمدمالی، تولیدات چوبی و … دارای غنای بسیاری می باشد که امروزه به دلایل گوناگونی این میراث گرانقدر ملی در حال نابودی کامل می باشد. با اهدای وامهای خود اشتغالی می توان بر راه اندازی دوباره کارگاه های کوچک خانگی امیدوار بود.

۱۲ – راه اندازی زیر ساختهای ارتباطات: بخش چهاردانگه فاقد زیرساختهای ارتباط جمعی فراگیر از جمله شبکه های تلویزیونی و اینترنت پرسرعت در گستره وسیع روستایی می باشد. با بهره مندی مردم از امکانات ارتباط جمعی میتوان کمک زیادی به حفط هویت فرهنگ بومی و جلوگیری از تهاجم فرهنگی نمود.