سرپوش برداشتن از انبار زباله بعد از ۱۰ سال
همزمان با جام جهانی کشتی ۲۰۰۶ که به میزبانی ساری قرار بود برگزار شود سمسکنده ای ها سدی شدند تا زباله ساری در منطقه آنها دپو نشود، بوی تعفن زباله هم در مسیر تردد کشتی گیرانی که قرار بود از طریق فرودگاه دشت ناز وارد سالن مسابقات شوند نیز مسئله بود که موجب شد زباله ساری دیگر در سمسکنده رهاسازی نشود.
پایگاه خبری چهاردانگه: همزمان با جام جهانی کشتی ۲۰۰۶ که به میزبانی ساری قرار بود برگزار شود، سمسکندهایها سدی شدند تا زباله ساری در منطقه آنها دپو نشود، بوی تعفن زباله هم در مسیر تردد کشتیگیرانی که قرار بود از طریق فرودگاه دشتناز وارد سالن مسابقات شوند، نیز مسئلهای بود که موجب شد زباله ساری دیگر در سمسکنده رهاسازی نشود.
خبر انتقال زباله به مدت ۶ ماه در منطقه چهاردانگه رسانهای شد و مردم کفنپوش در برابر خودروهای حمل زباله ایستادند، اما تصمیم گرفته شده بود و با پادرمیانی بزرگان مهلت ۶ ماهه داده شد تا زباله در منطقه ارا، که کوههای سپیدش معروف است، انتقال داده شود. انتقال زباله به مدت ۶ ماه به منطقه چهاردانگه، ۱۰ ساله شد و این، نشان میدهد که قولها همیشه قول مردانه نیست.
جاده مسیر انتقال زباله آسفالت شد تا انتقال زباله به آسانی صورت گیرد، خودروهای حمل زباله هم زیاد شد و زباله طی کرد مسیر ۱۳۰ کیلومتری را. صدای اعتراض بلند بود، اما کمتر شنیده میشد تا اینکه چوپان جوان در شیرابه زباله سقوط کرد و جان باخت. هم گله را رها کرد و هم خانوادهاش را، دو کودک در انتظار پدر بودند، اما او دیگر برنگشت.این اتفاق سال ۸۶ رخ داد سر و صداهایی از سوی اهالی، خانواده، محیط زیست و دوستداران طبیعت و رسانهها ایجاد شد که شاید مانع انتقال زباله شوند.
نفوذ شیرابه، استنشاق بوی تعفن، تصادفات ناشی از لزج شدن سطح آسفالت به دلیل ریزش زباله و نفوذ شیرابه زباله، سناریوهای اتفاق افتاده در این منطقه بود. سر و صداها خوابید ولی زباله همچنان مهمان ناخوانده طبیعت بکر چهاردانگه بود. و نه تنها منطقه ارا را نابود کرد، بلکه در مسیر هم خرابی و مشکلاتی ایجاد کرد و مردم منطقه نیز نمره منفی به مسئولان چهاردانگهای استان و شهرستان دادند.
بالاخره سکوت درباره مشکلات زباله در جلسه شورای اداری ساری شکست. علیجان شمشیربند، رئیس چهاردانگهای شورای شهر ساری انتقادش را از معضلات زباله به این جلسه آورد و درباره بیسروسامانی حل معضل زباله سخن گفت، و اینکه قرار بود این مسئله ۶ ماهه شود اما اکنون ۱۰ ساله شد، دستگاههای زبالهسوز در مکانی دپو شد، اما طلای کثیف همچنان با کثافت خود بلای جان طبیعت و نمره منفی برای مسئولان این بخش باقی ماند.
هر چند این زخم کهنه هر از گاهی سر باز میکند، اما چون تدبیری در این بخش اندیشیده نمیشود، دوباره سر و صداها میخوابد و مردمان صبور کوهستان باز هم باید میزبان زبالهای شوند که نه تنها برای آنها خوشایند نیست که حتی برای طبیعت زیبای این منطقه.
مردم منطقه میگویند، لطفاً مسئولان مربوطه بگویند اهالی منطقه برای زبالههایی که خود تولید نکردهاند، تا چه زمانی باید صبر کنند تا اقدامات مسئولان به نتیجه بنشیند؟. آیا آنها خود و خانوادهشان میتوانند چنین شرایط شاق را تحمل کنند و اگر پاسخ مثبت است، پس بفرمایند، یا الله.
منبع: بلاغ
سلام
فقط میتوان بگویم ” برای مردم و مسؤولین بسیار متأسفم ”
اما این تأسف کجا و اون تأسف کجا
از جناب آقای عبوری انتظار بیشتری هست که این موضوع را هر چه سریعتر خاتمه دهد
گفته شده بود دستگاه زباله سوز خریداری شده است پس کجا رفت؟
فقط می توان گفت متاسفیم. مسئولان سابق ، اسبق و فعلی را بابت این ظلم آشکار در حق مردم به خدا واگذار می کنیم.
فقط به مردم چهادانگه ظلم نمی شود بلکه به کلیه افرادی که از این مسیر تردد می کنند ظلم می شود.
فرض مثال تصادفی که ایجاد می شود خانواده ای سرپرست خود را ازدست می دهد، معلولیتی که ایجاد می شود، فرزندی از بین می رودو… این مسائل عواقب مادی ، معنوی ، اجتماعی و فقر و…. را به دنبال خواهد داشت.
مسببین این عوامل چه طوری راحت می خوابند؟
مهدی (عج)جان منتظرت هستیم تا بیایی