به گزارش پایگاه خبری چهاردانگه، به نقل از تیتر امروز، آیا می‌‌دانید طرح ملی سد فینسک که بزودی آغاز می‌شود و در منطقه حفاظت شده پرور بدون تایید مطالعات زیست محیطی ساخته شد، بیشتر آب رودخانه سفیدرود (اسپه رو) که به رودخانه تجن ساری می‌پیوست را ذخیره و به سمت سمنان منحرف می‌کند؟
در صورت ساخت این سد، علاوه بر برهم خوردن تعادل محیط زیست منطقه حفاظت شده دودانگه و چهاردانگه تهدید حیوانات در معرض انقراض و جنگل‌ها و خشک شدن چشمه‌ها و آبشارهای این مناطق، شاهد نابودی مزارع کشت برنج و معیشت روستاییان بندبن چهاررودبار، کمرکلا، سعیدآباد و ذکریاکلا خواهیم بود.
ساخت این سد که در منطقه‌ای حساس و شکننده، با توپوگرافی پیچیده با مجاورت چهار منطقه حفاظت شده دودانگه، پرور، بولا و کیاسر واقع شده است، می‌تواند آثار مخرب و جبران ناپذیری را به این مناطق و روستاهای هم‌جوار این سد وارد کند.
مسولان سمنان به جای اندیشیدن به توسعه ناپایدار شهر سمنان به حفظ ذخیره‌گاه‌های طبیعی و بکر منطقه باشند. منطقه فیسنک در گذشته جزیی از مازندران بوده و هم‌اکنون با سو مدیریت سیاسیون اهل سمنان، کمر به نابودی خود و مازندران بسته‌اند و پوزخندی به سد شهید رجایی ساری می‌زنند و آبش را از بالادست قطع می‌کنند. آیا مسولان مازندران بیدارند؟
اگر آب از مازندران به سمنان برود آیا بازگشتی وجود خواهد داشت؟ اگر اندکی به چرخه زیست محیطی توجه کنیم می‌توانیم دریابیم که آبی که در خود استان مازندران در زمینه کشاورزی مصرف می‌شود مقداری از آن به دریا می‌رود و نیز بخشی از آن در زمین نفوذ کرده و نیز بخشی از آن تبخیر می‌شود که این آب‌هایی که بخار می‌شوند و نیز بخشی از ابی که به دریا رفت نیز پس از بخار شدن به کوه برخورد می‌کند و از آنجایی که در بخش‌هایی فوقانی هوا سرد است دوباره تبدیل به باران شده و به زمین برمی‌گردد اما هنگامی که ما آب‌ها را به سمت مناطق کویری هدایت کنیم نخست آنکه آب به سرعن بخار می‌شود و در نهایت نیز دوباره به زمین برنمی‌گردد ویا لااقل آب‌های تبخیر شده به زمین‌های ایران برنمی‌گردد و اگر همینطور از آب مازندران برداشت کرده به کویر ببریم فقط هزینه کرده و آب را هدر می‌دهیم و مازندران نیز همانند خود سمنان خواهد شد و در این زمان آیا مسئولان مازندران راه حلی برای سرسبزی دوباره این خاک دارید؟ چرا مسئولان مازندران برای دفاع از آب استان کاری نمی‌کنند؟ چطور سمنان را خدا سرزمینی خشک خلق کرد و مسئولان سمنانی در حال قارت آب از مازندران برای آنجا هستی که در نهایت موجب نابودی مازندران خواهد شد اما مسئولان مازندران برای حفظ و صیانت از این نعمت خدادادی هیچ واکنش و دفاعی نمی‌کنند. مسئولان مازندرانی در حالی خود می‌بینند که استانشان که سالیان سال در زمینه کشاورزی فعال بود و در حال حاضر خودشان نیز با کمبود آب مواجه هستند اما هیچ اقدامی انجام نمی‌دهند.
امید است که مسئولان آب منطقه‌ای استان مازندران برای حفظ و صیانت از آب استان تلاش جدی‌تری را اتخاذ کنند.
محمدرضا محمودی معاون بهره‌برداری شرکت آب و فاضلاب استان مازندران در گفت و گو با تیتر امروز، اظهار کرد: در زمینه انتقال آب حوزه‌ای دولت تصمیم می‌گیرد و باید تصمیم بر آن باشد که مشکلات زیست محیطی ایجاد نشود.
محمودی افزود: باید از اجرای طرح‌های انتقال آب در زمینه انتقال بین حوزه‌ای درس گرفت به طور مثال آب زاینده‌رود به یزد انتقال پیدا کرد و در حال حاضر مشکلات زیست محیطی در اصفهان ایجاد شد بنابراین باید کارشناسان این مشکلات را در نظر داشته باشند و این اقدامات را تکرار نکنند که حوزه‌ای را از بین ببرند تا حوزه دیگری را آبدار کنند.
وی تصریح کرد: هر چند در استان‌ها معمولا مدیریت مصرف به جای انتقال بین حوزه‌ای اعمال می‌شود اگر چه اقداماتی که در زمینه انتقال بین حوزه‌ای آب اجرا می‌شد اما در حال حاضر جلوی آن گرفته می‌شود.
معاون بهره‌برداری شرکت آب و فاضلاب استان مازندران، عنوان کرد: اگر منطقه‌ای می‌خواست دارای آب باشد خود خداوند در آن منطقه باران را فراوان و آنجا را سرسبز می‌کرد و اگر آبی می‌خواست از حوزه‌ای به حوزه دیگر برود خود نظام هستی این کار را انجام می‌داد و نیازی به بندگانش نبود و اگر نظام طبیعت را از ساختمان اصلیش به هم بزنیم خود آن حوزه دچار مشکل خواهد شد اما با توجه به این که ایران در حال رفتن به سمت خشکی است و انتقال آب بین حوزه‌ای نیز در این کشور مشکلاتی ایجاد کرده در این زمینه باید حساسیت بیشتری نشان داد.
انتقال آب بین حوزه‌ای از سد فینستیک به سمنان نیز در آینده با توجه به اینکه خود استان مازندران در زمینه آب با بحران کشاورزی مواجه است این اقدامات وزارت نیز خارج از بخش زیست محیطی بوده و تنها در حال صرف هزینه و بودجه هنگفت هستند در حالی که می‌توان این بودجه را در راستای تولید محصولات مهمی بکار برد که نیاز به آب نباشد.
