روایتی از زندگی یک عروس و داماد ۱۳ ساله

 زهرا، هنوز سینی چای به این بزرگی را در دستانش نگرفته بود و به سختی ۷ استکان چای را تا مهمان خانه حمل کرد. وقتی با آمدنش به میان مهمانان، توجه همه به او جلب شده بود و زن غریبه‌ای که بعدا فهمید مادر شوهرش است، او را به آغوش کشید، نتوانست دلیل این موضوع را درک کند و بلافاصله آن جمع را ترک کرد و به بازی با اسباب بازی‌هایش مشغول شد.»

این جملات بخش کوچکی از خاطرات زهراست که در سن ۱۳ سالگی با مردی هم سن خود ازدواج کرد و حالا امروز به ۴۸ سالگی رسیده‌اند.

وی که امروز دو فرزند ۳۱ و ۲۸ ساله، دو عروس و دو نوه دارد، از وضعیت زندگی خود ناراضی نیست اما می‌گوید و ای کاش در آن سن ازدواج نمی‌کرده؛ زهرا وقتی دوران نونهالی خود را پشت سر می‌گذاشته به واسطه یک همسایه با خانواده همسرش آشنا شده و می‌گوید با با وجود آنکه آن خانواده می‌دانستند که او تازه به سن ۱۳ سالگی رسیده‌ بر ازدواج با پسرشان پافشاری کرده‌اند. 

خودش می گوید” پس از نخستین خواستگاری به مدت سه ماه به حالت ناراحتی به خانه خواهر بزرگترم که حدود ۲۰ سال با او تفاوت سنی دارم، رفتم و کمتر به خانه بر می‌گشتم.  پافشاری خانواده همسرم و کنجکاوی‌های کودکانه‌ من باعث شد تا خودم از پدرم بخواهم که به درخواست آنها پاسخ مثبت بدهد”

 حالا درسته که از همسرش راضی و معتقد است انسان خوبی است اما از اینکه می‌توانسته با یک تصمیم درست و تفکری بالغ، زندگی بهتری برای خود بسازد از تصمیم گذشته‌اش پشیمان است.

او اضافه می‌کند” در حال حاضر از همسر، فرزندان، عروس و نوه‌های خود راضی هستم اما می‌توانستم زندگی بهتری برای خود بسازم؛ شاید اگر در ابتدای زندگی تصمیم درستی می‌گرفتم و احساساتی عمل نمی‌کردم بسیاری از مشکلاتی که امروز با آن رو به رو می‌شوم را به آسانی برطرف می‌کردم اما متاسفانه برخی از این مشکلات امروز به شدت دست و پاگیر شده است.”

او در ۱۴ سالگی به همراه پدر و مادرشوهر، برادر شوهر و همسرش در یک خانه زندگی می‌کرده و ۱۶ سال سن داشته که همسرش به سربازی می‌رود و با یک فرزند تنها در یک اتاق کوچک زندگی می‌کرده است.

زهرا تعریف می‌کند، وقتی همسرش برای مرخصی از سربازی بر می‌گشته تنها دو روز از زندگی مشترک، طعم خوشی را می‌چشیده و از روز سوم به واسطه دخالت‌های اطرافیان و روزگار کودکی‌اش، سختی‌های زیادی را متحمل می‌شده است. به عنوان مثال مجبور می شده با سن کم در ۱۶ سالگی در یک روز غذای سه خانواده را آماده کند، مادرشوهر و مادربزرگ همسرم را استحمام کند، خانه را تمیز کند و این در حالی است که به گفته خودش هم سن و سال های او در خانه‌هایشان در حال بازی با اساب بازی بودند و یا در کوچه های اطراف، با گردوها بازی می‌کردند.

او به پدران و مادرانی که قصد دارند فرزندانشان را در سنین کودکی به خانه بخت بفرستند توصیه کرد آخرت را در نظر بگیرند و زندگی کودکانشان را از بین نبرند.

سعید آرام، مدیرکل بهزیستی مازندران با بیان اینکه دو موضوع طرح قانون حمایت از کودکان کار و حمایت از زنان توسط نمایندگان مجلس در حال پیگیری است، به خبرنگار ایسنا گفته، قوانین در مجلس، مصوب و اجرای آن در اختیار قوه قضائیه است و امیدواریم با اصلاح برخی قوانین، مشکلات در این حوزه رفع شود.

وی با بیان اینکه حقوق هر کودک بر اساس قوانین آن کشور تعریف می‌شود، تصریح کرد: براساس شرایط موجود در هر کشوری قوانین تنظیم می‌شود و نمی‌توان گفت که برخی مصوبات نقض حقوق کودک است؛ اگر مطالعات اجتماعی و حوزه سلامت به نتیجه تغییر برخی قوانین برسند، قطعا در سطح قانونگذاری تغییر پیدا خواهد کرد.

مدیرکل بهزیستی مازندران در ادامه با اشاره به اینکه با ازدواج یک فرد مسئولیت‌هایی به او سپرده می‌شود، افزود: بسیاری از دختران در سنین متناسب ازدواج می‌کنند و در محیط دانشگاهی هم به تحصیل می‌پردازند اما افرادی که در سنین پایین ازدواج می کنند و خانواده همسر اجازه تحصیل را نمی‌دهد می توانند با کمک گرفتن از مشاوران حقوقی و بهره گیری از آنان برای رفع مشکل خود اقدام کنند.

علی اسماعیلی، رئیس مجمع نمایندگان مازندران نیز در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به اینکه قانون منع ازدواج کودکان زیر ۱۳ در کمیسیون مربوطه مورد بحث و بررسی قرار گرفته است، اظهار کرد: ممانعتی برای اجرای این قانون وجود ندارد و اکنون این قانون در صحن مجلس قرار دارد و پس از طرح شدن اجرا می‌شود.

وی با بیان اینکه این قانون دارای مزایا و معایبی است، تصریح کرد: معمولا کودکان بالای ۱۳ سال به بلوغ می‌رسند و با توجه به اینکه فرزندتن زیر ۱۳ سال تجربه کافی را در مورد مسائل زندگی ندارند بنابراین اگر افرادی که زیر ۱۳ سال به بلوغ می‌رسند و دستگاه حاکم شرع تشخیص به بلوغ فرد دهد، قانون این اجازه را برای ازدواج به او داده است.

تهیه و تنظیم از زینب تذکاری، خبرنگار ایسنا 

 زهرا، هنوز سینی چای به این بزرگی را در دستانش نگرفته بود و به سختی ۷ استکان چای را تا مهمان خانه حمل کرد. وقتی با آمدنش به میان مهمانان، توجه همه به او جلب شده بود و زن غریبه‌ای که بعدا فهمید مادر شوهرش است، او را به آغوش کشید، نتوانست دلیل این موضوع را درک کند و بلافاصله آن جمع را ترک کرد و به بازی با اسباب بازی‌هایش مشغول شد.»

این جملات بخش کوچکی از خاطرات زهراست که در سن ۱۳ سالگی با مردی هم سن خود ازدواج کرد و حالا امروز به ۴۸ سالگی رسیده‌اند.

وی که امروز دو فرزند ۳۱ و ۲۸ ساله، دو عروس و دو نوه دارد، از وضعیت زندگی خود ناراضی نیست اما می‌گوید و ای کاش در آن سن ازدواج نمی‌کرده؛ زهرا وقتی دوران نونهالی خود را پشت سر می‌گذاشته به واسطه یک همسایه با خانواده همسرش آشنا شده و می‌گوید با با وجود آنکه آن خانواده می‌دانستند که او تازه به سن ۱۳ سالگی رسیده‌ بر ازدواج با پسرشان پافشاری کرده‌اند. 

خودش می گوید” پس از نخستین خواستگاری به مدت سه ماه به حالت ناراحتی به خانه خواهر بزرگترم که حدود ۲۰ سال با او تفاوت سنی دارم، رفتم و کمتر به خانه بر می‌گشتم.  پافشاری خانواده همسرم و کنجکاوی‌های کودکانه‌ من باعث شد تا خودم از پدرم بخواهم که به درخواست آنها پاسخ مثبت بدهد”

 حالا درسته که از همسرش راضی و معتقد است انسان خوبی است اما از اینکه می‌توانسته با یک تصمیم درست و تفکری بالغ، زندگی بهتری برای خود بسازد از تصمیم گذشته‌اش پشیمان است.

او اضافه می‌کند” در حال حاضر از همسر، فرزندان، عروس و نوه‌های خود راضی هستم اما می‌توانستم زندگی بهتری برای خود بسازم؛ شاید اگر در ابتدای زندگی تصمیم درستی می‌گرفتم و احساساتی عمل نمی‌کردم بسیاری از مشکلاتی که امروز با آن رو به رو می‌شوم را به آسانی برطرف می‌کردم اما متاسفانه برخی از این مشکلات امروز به شدت دست و پاگیر شده است.”

او در ۱۴ سالگی به همراه پدر و مادرشوهر، برادر شوهر و همسرش در یک خانه زندگی می‌کرده و ۱۶ سال سن داشته که همسرش به سربازی می‌رود و با یک فرزند تنها در یک اتاق کوچک زندگی می‌کرده است.

زهرا تعریف می‌کند، وقتی همسرش برای مرخصی از سربازی بر می‌گشته تنها دو روز از زندگی مشترک، طعم خوشی را می‌چشیده و از روز سوم به واسطه دخالت‌های اطرافیان و روزگار کودکی‌اش، سختی‌های زیادی را متحمل می‌شده است. به عنوان مثال مجبور می شده با سن کم در ۱۶ سالگی در یک روز غذای سه خانواده را آماده کند، مادرشوهر و مادربزرگ همسرم را استحمام کند، خانه را تمیز کند و این در حالی است که به گفته خودش هم سن و سال های او در خانه‌هایشان در حال بازی با اساب بازی بودند و یا در کوچه های اطراف، با گردوها بازی می‌کردند.

او به پدران و مادرانی که قصد دارند فرزندانشان را در سنین کودکی به خانه بخت بفرستند توصیه کرد آخرت را در نظر بگیرند و زندگی کودکانشان را از بین نبرند.

سعید آرام، مدیرکل بهزیستی مازندران با بیان اینکه دو موضوع طرح قانون حمایت از کودکان کار و حمایت از زنان توسط نمایندگان مجلس در حال پیگیری است، به خبرنگار ایسنا گفته، قوانین در مجلس، مصوب و اجرای آن در اختیار قوه قضائیه است و امیدواریم با اصلاح برخی قوانین، مشکلات در این حوزه رفع شود.

وی با بیان اینکه حقوق هر کودک بر اساس قوانین آن کشور تعریف می‌شود، تصریح کرد: براساس شرایط موجود در هر کشوری قوانین تنظیم می‌شود و نمی‌توان گفت که برخی مصوبات نقض حقوق کودک است؛ اگر مطالعات اجتماعی و حوزه سلامت به نتیجه تغییر برخی قوانین برسند، قطعا در سطح قانونگذاری تغییر پیدا خواهد کرد.

مدیرکل بهزیستی مازندران در ادامه با اشاره به اینکه با ازدواج یک فرد مسئولیت‌هایی به او سپرده می‌شود، افزود: بسیاری از دختران در سنین متناسب ازدواج می‌کنند و در محیط دانشگاهی هم به تحصیل می‌پردازند اما افرادی که در سنین پایین ازدواج می کنند و خانواده همسر اجازه تحصیل را نمی‌دهد می توانند با کمک گرفتن از مشاوران حقوقی و بهره گیری از آنان برای رفع مشکل خود اقدام کنند.

علی اسماعیلی، رئیس مجمع نمایندگان مازندران نیز در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به اینکه قانون منع ازدواج کودکان زیر ۱۳ در کمیسیون مربوطه مورد بحث و بررسی قرار گرفته است، اظهار کرد: ممانعتی برای اجرای این قانون وجود ندارد و اکنون این قانون در صحن مجلس قرار دارد و پس از طرح شدن اجرا می‌شود.

وی با بیان اینکه این قانون دارای مزایا و معایبی است، تصریح کرد: معمولا کودکان بالای ۱۳ سال به بلوغ می‌رسند و با توجه به اینکه فرزندتن زیر ۱۳ سال تجربه کافی را در مورد مسائل زندگی ندارند بنابراین اگر افرادی که زیر ۱۳ سال به بلوغ می‌رسند و دستگاه حاکم شرع تشخیص به بلوغ فرد دهد، قانون این اجازه را برای ازدواج به او داده است.

تهیه و تنظیم از زینب تذکاری، خبرنگار ایسنا