پایگاه خبری چهاردانگه: متاسفانه علیرغم شعارهایی که از افراد ذی نفع و مسئولان کشوری و استانی در مورد توجه خاص دولت به استان مازندران شنیده می شود اما شاهدیم که در عمل اکثر کارشناسان و افکار عمومی مردم بر خلاف این نظر را دارند و معتقدند که استان مازندران عملا برای دولت از اهمیت چندانی برخوردار نیست.
این مشکل نه تنها در دولت فعلی که در همه دولت های گذشته وجود داشته است. عده ای به بهانه سرسبزی مازندران و عده ای هم عدم مطالبه گری مردمی را دستاویزی برای خدمت نکردن به مردم شریف مازندران قرار دادند. فقدان زیر ساختهای استاندارد اعم از راه های سه گانه ، فقدان صنایع مادر و حتی متوسط، فقدان برنامه جامع توسعه ای ، بی توجهی به شهرسازی های اصولی و در یک کلام رها کردن مازندران به حال خود چنان مشهود است که نیازی به توضیح ندارد.
عده ای از مسئولان عقیده دارند که ضعف استان بیش از آنکه از جانب دولت مرکزی باشد برمی گردد به مدیران نابلد و عدم اتحاد لازم بین دست اندرکاران استانی.
البته که این سخن گزافی نیست منتها زمانی که شما در چارچوب قوانین کشور قراردارید هر گونه توجه یا بی توجهی به اقلیم شما تاثیر مستقیم بر سرنوشت اقتصادی و عمرانی استانتان دارد.
مدیریت کارآمد زمانی می تواند موثر واقع شود که قوانین حمایتی مناسب وجود داشته باشد.
وقتی میلیون ها مسافر در تعطیلات به استان سفر می کنند و به همراه خود هزاران تُن زباله می آورند و در جای جای جاده ها و طبیعت رها می کنند ، مدیریت کارآمد به چه دردی می خورد؟
زمانی می توانید مدیریت موثر داشته باشید تا بودجه ای تعریف شود که بتواند این زباله ها را ساماندهی کند. اگر در راستای ساماندهی این زباله ها اشکالی وجود داشته باشد علیرغم اینکه بودجه هم هست در آن هنگام می توانید بگویید که ضعف مدیریت است در غیر اینصورت باید گفت که ” دستان خالی را تنها بر سر می توان کوفت!” به هر حال مسئله عدم توجه دولت مرکزی به استان مازندران بسیار حاد تر از آن است که بشود آن را لاپوشانی کرد.
در آخرین نمونه از این دست گلایه ها، آیت الله طبرسی نماینده معزز ولی فقیه در استان مازندران برای چندمین بار از اینکه دولت توجهی به مازندران ندارد شکایت کرده اند و با نامحرم خواندن مازندران نسبت به دولت ،بار سنگینی از مسئولیت را بر دوش مسئولان گذاشتند که باید بر دوش بکشند.
مشخص نیست که چرا دولتمردان تا این اندازه مازندران را فراموش کرده اند و تنها برای خوش گذرانی و آنهم در تعطیلات به بهانه کاری به استان سفر می کنند.
در حال حاضر نه محیط زیستی برای مردم مانده است و نه اقتصاد و صنعت درست و حسابی که بتوانند با آن خودشان را نجات دهند.
در حالی که دولتمردان همچنان به بی توجهی خود اصرار دارند، مردم و برخی از کارشناسان امر برای اینکه مازندران از وضعیت فعلی خارج شود پیشنهاد خودگردانی اقتصادی استان را مطرح کرده اند که البته به نفع دولت هم خواهد بود چرا که با این کار علاوه بر تامین هزینه های استان به اقتصاد کل کشور هم کمک شایانی خواهد شد.
اما متاسفانه دولت ها نه می گذارند استان روی پای خودش بایستد ونه خودشان کمک می کنند و این به معنای پیچیده تر شدن شرایط فعلی و غیرقابل پیش بینی بودن آن است./وارش نیوز
برای اینکه کار در دست کاردان نیست فردی با سرمایه خودش برای رستوران و هتل و شهر بازی در دریای مازندران خواست اقدام کند ودر توجیه اقتصادی که از او خواستند گفته شد حداقل ۱۰۰۰ نفر مشغول کار میشوند اما به بهانه های الکی انقدر سنگ جلو پا مرده گذاشتند طرف رفت و در کشور نزدیک سرمایه گذاری کرد و جوانان انجا سر کار رفتند این درد جامعه ماست