اختصاصی پایگاه خبری چهاردانگه: آقای احمد کفشگر کیاسری دوست خوش دوق و اهل قلم و علاقمند به فرهنگ بومی و پایگاه خبری چهاردانگه پیرامون معرفی گوسفندان بر اساس رنگ مطلبی تهیه و برای این پایگاه ارسال نموده است. ضمن تقدیر و تشکر از ایشان به خاطر مطلب ارزنده برای حفظ و انتقال فرهنگ بومی با هم این مطلب را مطالعه می نماییم.
بارها خواستم برایتان مطلبی بفرستم ولی توفیق آ ن را نداشتم، تا اینکه مطلبی چند وقت است در مخم رژه می رود و انگار کسی می گوید این مطلب را بفرست.
یکی از شغل های باستانی وبومی مردم دیار بهشت گونه چهاردانگه، پرورش دام می باشد.
دام سبک یا دام سنگین ؟ در باره دام سنگین ، گاو وگوساله وگالش منزل سخن ها زیاد است.
سخنم در باره پرورش گوسفند است شاید در جامعه ما پایین ترین و پست ترین شغل ها را چوپانی می دانیم چرا که یک فرد چوپان دور از جامعه و دور از هیاهوی تمدن می باشد و عادت صحرا گردی وخلوت نشینی شاید در روح و روان فرد چوپان اثر بگذارد، ولی قدر ومنزلتشان بالاست و روزی که کسب می کنند از کد یمین و عرق جبین خودشان است و حلال حلال است. (گوارای وجود )
در پرورش گوسفند برای شناسایی دام از دام های دیگر و داشتن نشانی برای گوسفنــــد ها اسامی گوسفند ها از جنبه رنگ به صورت سینه به سینه از بزرگان دیار بر جای مانده که بنده جهت آگاهی علاقمندان این حرفه برایتان ارسال می دارم.
اسامی گوسفند ها (میش )
۱- شِوا =گوسفند به رنگ نخودی
۲- شِوا قشقه =گوسفند به رنگ نخودی پیشانی سفید
۳ –شِوا پازَر =گوسفند به رنگ نخودی که قسمتی از ساق پا یش سفید باشد
۴-شِوا اِشکار =گوسفند به رنگ نخودی روشن ( شبیه شوکا )
۵-شِوا زَردک =گوسفند نخودی به رنگ تیره
۶-شِوا گُل دست = گوسفند نخودی که ساق دستش سفید باشد
۷- شِوا اِس دم (سفید دم ) =گوسفند نخودی دم سفید
۸-شِوا گِلالی = گوسفند به رنگ نخودی که زیر گلویش چیزی شبیه گوشوار آویزان است
۹- شِوا کَل دار = گوسفند به رنگ نخودی که دارای شاخ، هر چند کوچک با شد .
۱۰- کِر شِوا =گوسفند به رنگ نخودی که دارای گوش های کوچک باشد.
۱۱- بَرجی =گوسفند ی که در قسمت پشتش خطی سیا ه یا قهوه ای دارد
۱۲-جَلمه = گوسفند به رنگ سفید و برخی در پیشلنی دارای نقش هستند (حتی اگر فقط سرش سفید باشد )
۱۳- جَلمه کِر = گوسفند سفیدی که دارای گوش های کو چک باشد.
۱۴-نِشون = گوسفندی که سرش قهوه ای پررنگ باشد.
۱۵-نِشون کِر = گوسفند نشون با گوش کوچک
۱۶ – نِشون قَشقه =گوسفند نشون که پیشانی آن سفید باشد.
۱۷- بَرجی قَشقه = گوسفند برجی که پیشانی آن سفید باشد.
۱۸-بَرجی کِر = گوسفند برجی که دارای گوش های کوچک باشد.
۱۹-بَرجی اِس دِم = گوسفند برجی دم سفید.
۲۰- نِشون اِس دِم = گوسفند نشون دم سفید.
۲۱ –بورسَری = هر گوسفند ی که پیشانی اش مقداری سیاه باشد.
۲۲- بور = گوسفند کامل سیاه
۲۳- بور قَشقه = گوسفند سیاه پیشانی سفید
۲۴-لوک = گوسفندی که دارای رنگ سیاه وسفید باشد.
۲۵- بور اِس دِم = گوسفند سیاه دم سفید
۲۶- شالی =گوسفند به رنگ قهوه ای کامل
۲۷ شالی قَشقه = گوسفند به رنگ قهوه ای پیشانی سفید
۲۸-شالی پازَر = گوسفند قهوه ای پا سفید
۲۹- بَنوش =گوسفند به رنگ آبی با پیشانی نقش دار
۳۰- خالدار = هر گوسفندی با هر رنگ که جایی از بدنش خالی از رنگ دیگر داشته باشد.
انشاالله اگر این نوشته باب سلیقه دوستان قرار گرفت در قسمت بعدی نام بزها را بر حسب رنگ خواهم گذاشت.
نویسنده: احمد کفشگر کیاسری
از جناب آقای کفشگر بابت ارسال این مطلب که علاوه بر اینکه سبب زنده شدن خاطرات همراهی با پدران عزیز در دوران کودکی ماست، سبب حفظ و ماندگاری واژگان و ادبیات بومی روستاهای چهاردانگه می شود، بسیار سپاسگزارم.
با سلام خدمت احمدآقا تشکرتشکر
تشکر از استاد ارجمند آقای احمد کفشگر که همیشه مطالب جالبی را بیان میکنند
با سلام محضر دوست عزیز آقا اسماعیل ، شما لطف دارید . همه ی این کارها جهت اعتلا ومعرفی فرهنگ بومی و فولکوریک منطقه است وچهاردانگه منبع غنی وخاستگاه فرهنگ بکر است که باید به جامعه شناسانده شود .