پایگاه خبری چهاردانگه: رمضان شکارچیان معروف به ارزمون ، بیش از یک دهه با سکته های مکرر مغزی و نارسایی قلبی و بیماری کبد و کلیوی دست و پنجه نرم کرد .
این نوازنده برجسته دوتار و خواننده مطرح قوم گودار در ۱۵ سال اخیر انواع بیماری های جسمی را تحمل کرد و هنگام درگذشت ۵۹ سال سن داشت .
ارزمون سال ۱۳۳۸ در روستای ‘ طبقده ‘ از ساری متولد شد و از همان کودکی همراه عمویش مرحوم ‘ نظام شکارچیان ‘ به مجالس و محافل پاگذاشت و کم کم خواننده و نوازنده ای چیره دست شد.
وی از سن ۱۲ سالگی به رادیو گرگان معرفی و در سن کم به خواننده ای حرفه ای تبدیل شد.
علاوه بر این ، ارزمون دوتارنوازی بود که نسبش به لوریان هند می رسید و چهره اش نیز گواهی روشن بر این موضع بود. قرن ها پیش اجداد او به مازندران مهاجرت کردند و در جغرافیای امروزی شرق استان سکنا گزیدند و شغل موسیقایی خود را نسل اندر نسل به یکدیگر منتقل کردند.
ارزمون که از نسل اقوام گدار ها یا گودرهاست چندین قرن پاسداران موسیقی مازندران در شرق این استان هستند. همچنین بر اساس روایتی در شاهنامه فردوسی ، لوریان هند به درخواست بهرام گور از هند به ایران آمدند تا شادی های مردم را افزون کنند.
از آثار فاخر ارزمون می توان به ‘ عشقعلی یاغی ‘ ، ‘ ذبیح پهلوون ‘، ‘ شیرین جان ‘ و ‘ می بنی’ نام برد که بسیاری از مردم استان با آن خاطره دارند.
نوع دوتار ارزمون از دوتار خراسانی کمی کوچکتر بود و علاوه بر آن سبک نواختن او صدایی متفاوت را به گوش می رساند.
‘ ارزمون ‘ که در گویش مازندرانی به معنای گیاهی شبیه جارو است که نام های دیگرش ارزبون و ازفون است و از شرق تا غرب استان با آهنگ و نگارشی متفاوتی نوشته می شود.
7335/۱۶۵۴