به گزارش خبرگزاری تسنیم از مازندران، مازنی‌های علوی‌تبار همزمان با پایان دهه اول ماه محرم و شامگاه شهادت سومین امام شیعیان و فرزندان و یاران وفادارش به دست دشمنان اسلام و غریبی خطبه‌خوان شام حضرت زینب(س) با حضور در تکایا، حسینیه‌ها و امام‌زادگان و بقاع متبرکه هم‌دردی خودشان را به خاندان و اهل‌البیت سالار شهیدان گرامی داشتند.
این مراسم با حضور اقشار مختلف و هیئت‌های عزاداری با برافروختن شمع‌ها در گلزارهای شهدا و حرکت به سمت منازل شهدای گرانقدر انقلاب همنوا با شهدای صحرای کربلا غم و اندوه خود را به سیدالشهدا(ع) و یارانش نشان دادند.
مداحان اهل البیت(ع) در آرامگاه‌های شهرها و روستاهای این استان با مدح و ثنای اشعار ویژه شام غریبان چون: امشب به صحرا بی کفن جسم شهیدان است(شام غریبان است) امشب نوای کودکان بر بام کیهان است(شام غریبان است) امشب به دشت کربلا نالان یتیمانند(تا صبح گریانند) امشب به روی کشته‌ها در ناله مرغانند(چون نی در افغانند) بر مطلومیت و مصائب سالار شهیدان و ۷۲ یاران و فرزندانش گریستند.
این عزاداران حسینی با برافراشتن خیمه‌ها و برپایی نیزار‌ها و برافرختن آتش هم‌دردی خود را به خاندان سومین امام شیعیان حسین بن علی(ع) بیان کردند.
به گزارش تسنیم، شام غریبان، در ادبیات و مرثیه‌های پارسی‌زبان به غروب آفتاب روز عاشورا و سوگواری این شب گفته می‌شود. نوحه‌های این مراسم یادآور آوارگی اهل بیت امام حسین (ع) و اسیران و کودکان بازمانده از واقعه کربلا است که در غروب عاشورا، بی‌پناه در تاریکی شب، در بیابان کربلا به سر می‌بردند.
برخی رسوم خاص، مانند روشن‌کردن شمع یا نشستن در تاریکی، باعث تفاوت عزاداری این شب با دیگر شب‌های محرم می‌شود.یکی از معانی واژه غریب، دور افتاده از وطن است و گاهی برای کسی که بی یار و یاور مانده است نیز از واژه غریب استفاده می‌شود. شام غریبان نیز به معنای شب ِ مردم غریب و دورافتاده از یار و دیار آمده است.
در شام غریبان، دشمن خواست که همه چیز را محو کند، حتی جنایات خویش را، خواست که کربلا در کربلا بماند و نخواست که حتی خیمه های بی صاحب نیز برپا باشد و خواست که پرتو نور قیام حسین را در تند باد حوادث خاموش کند.
گزارش و فیلم از هومن رمضانیان و کبریا مقدس
/ ت
