تاثیر جداسازی میاندورود از ساری بر هویت فرهنگی و تاریخی

پایگاه خبری چهاردانگه: برای تعریف کردن هر منطقه جغرافیایی چند پارامتر اصلی به عنوان مهمترین شاخصه های آن منطقه در نظر گرفته می شود تا ضمن جا انداختن آن شاخص ها در بین مردم داخل و خارج از کشور نسبت به ایجاد یک یا چند اِلمان در زمینه های گوناگون تاریخی،مذهبی و گردشگری اقدام شود.

برای نمونه کتیبه بیستون در کرمانشاه یا غار علیصدر در همدان و یا مسجد جمکران در قم و سی و سه پل در اصفهان و موارد بسیار دیگر تبدیل به هویت و شاخص های شناسایی این شهرها در داخل استان و کشور و در کل جهان شده اند. اگر بنا بر این باشد که به خاطر استقرار فرمانداری و دریافت بودجه ناچیز دولتی که بیشتر شبیه گدایی کردن از سرناچاری میماند تا استقرار خدمات ،نمایندگان این استانها و شهرهای یاد شده هم دست به کار تجزیه شده و بخش هایی از شهرشان را که این اماکن مهم مذهبی و گردشگری قرار دارند از بدنه اصلی شهر اصفهان یا کرمانشاه و قم منفک کنند چه اتفاقی رخ خواهد داد؟

آیا جدا کردن سی و سه پل از بدنه شهر اصفهان یا کتیبه بیستون از بدنه شهرستان کرمانشاه باعث ضربه خوردن و تحقیر شدن شهرستان های مورد نظر نخواهد شد؟ آیا یک اصفهانی یا یک مشهدی حاضر است به بهانه استقرار فرمانداری که بودجه ای بسیار ناچیز را در طول سال به بخش منفک شده اختصاص می دهد درآمد چند صد میلیاد تومانی حضور گردشگران را از شهر خود حذف کند؟ به غیر از ساری شما کدام شهر دیگر را در ایران سراغ دارید که نمایندگانش هیچ احساس مسئولیتی در قبال مباحث هویتی و استراتژیک شهرشان نداشته باشند و بدون در نظر گرفتن آینده شهر نسبت به تجزیه و کاستن قدرت بازدارندگی آن اقدام کرده باشند؟

آیا خارج کردن فرودگاه ساری از حوزه استحفاظی شهرستان ساری که همانطور که شاهد بودیم و هستیم مسبب اختالافات زیادی بین مسئولان محلی با استان و مدیرعامل فرودگاه های استان شده است در جهت تامین منافع ساری بوده است؟ آیا خارج شدن هزاران هکتار از مرغوبترین زمین های کشاورزی شمال کشور و کاستن از طول نوار ساحلی شهرستان ساری در جهت افزایش قدرت شهرساتان بوده است؟

خارج کردن ده ها کارخانه عظیم برجای مانده از رژیم گذشته مانند کشت و صنعت شمال،نکا چوب،نکا پلاستیک،فولاد و غیره چه؟ خارج شدن مناطق تاریخی ساری از جمله “اسرم” ،”دارابکلا” و “جامخانه” که همواره به عنوان هویت تاریخی ساری مد نظر بودند را در چه جهتی می توان حلاجی و تعریف کرد؟ بسیاری از تاریخدانان حتی ادامه حیات و بالندگی ساری را به منطقه اسرم و اطراف آن نسبت می دهند.

با این تجزیه و خارج شدن این اماکن از لیست جاذبه های تاریخی ساری چه خدمتی به منافع شهرستان انجام شده است؟ مناطق تازه تاسیس هم مانند اطفال یتیم دچار سردرگمی و سرگشتگی هویتی شده اند. با بیرون رفتن از حیطه تمدنی ساری اماکن یاد شده عملا در معرض تهدید و تخریب هویتی قرارگرفته اند چرا که هیچ تبارشناسی تاریخی را نمی توان برای رشد فرهنگی و جغرافیایی مناطق یاد شده بدون در نظر گرفتن ساری به عنوان یکی از قدیمی ترین شهر های ایران وبا قرار گرفتن زیر نام ناشناخته “میاندرود” تعریف کرد. در حال حاضر بسیاری دیگر از اماکن از جمله چشمه های باداب سورت ،برج رسکت و مسجد فرح آباد در شرایطی مشابه قرار دارند و در تمام کُد های شناسایی در زیر مجموعه جغرافیای ساریِ فرهنگی تعریف می شوند.

اگر این استدلال ها و تحلیل های آبکی شب انخاباتی حضرات تداوم داشته باشد و برفرض اینکه در آینده این موقعیت های سرزمینی را هم از ساری جدا کنند در آنصورت چه کسی پاسخگوی شکل گیری این گسست عظیم معنایی  و فروپاشی مفهوم هویت در قبال این مناطق خواهد بود؟

آقایان علی اصغر یوسف نژاد،منصور علی زارعی،هادی ابراهیمی و رمضان شجاعی در کجای این الیناسیون و چند پارگی فرهنگی قرار خواهند گرفت؟ این آقایان چرا فکر می کنند به خاطر اینکه پیش دو تا وزیر رفته اند و چهار تا نطق بی ارتباط با “ساری” در مجلس کردند مردم هم باید چشم و گوش بسته دنبالشان بدوند و با افتخار اینها را راهی مجلس کنند؟

بر اساس کدام عملکرد آینده نگرانه و مسئولانه در قبال ساری به دنبال رای می گردند؟ یوسف نژاد و زارعی که در انتخابات گذشته طعم شیرین شکست را چشیدند.

در این دوره اما مردم فهیم ساری حلقه شکست خوردگان را تکمیل خواهند کرد. در ادامه این سلسله مباحث به تاثیر “کوچک سازی جغرافیایی” بر مفاهیم هویت،قدرت و ثروت اشاره خواهد شد. با ما همراه باشید ..